Coroczne szczepienia nie są niczym nowym, choć co roku pojawiają się pewne nowości. Tak samo jest w kalendarzu szczepień na rok 2016, gdzie można odnotować pewne zmiany. Podobnie jak w roku poprzednim nie uwzględniono jednak szczepienia wszystkich niemowląt przeciw pneumokokom i szczepień preparatami z bezkomórkowym komponentem krztuśca. Jakie jeszcze istotne zmiany i informacje pojawiły się w nowym Programie Szczepień Ochronnych?
Rolą szczepionki jest wywołanie sztucznej odporności czynnej, która wpływa na organizm podobnie do tej nabytej naturalnie, czyli uzyskanej po przebytym zakażeniu. Dzięki temu nie narazimy dziecka na walkę z chorobą, do której organizm nie jest przygotowany. Przedstawiamy kiedy i na jakie szczepienie można się zdecydować, jeżeli chcemy zapobiec chorobom zakaźnym u dziecka.
Kiedy zaszczepić dziecko?
Jakie szczepienia są obowiązkowe?
Jakie szczepienia dla noworodka?
Kalendarz dla dzieci do 1. roku życia. Które szczepienia są obowiązkowe i bezpłatne?
Pierwsze szczepienie niemowlaka ma odbywać się już w pierwszej dobie życia. Jego celem jest uodpornianie organizmu na gruźlicę oraz wirusowe zapalenie wątroby typu B. Kolejne szczepienie ma miejsce w drugim miesiącu życia dziecka: otrzymuje ono drugą dawkę przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B, oraz swoje pierwsze szczepionki przeciw krztuścowi (DTP), błonicy, tężcowi i bakterii Haemophilus influenzae typ b (Hib).
Szczepienie przeciw Hib i krztuścowi są powtarzane, a więc dziecko przyjmuje drugą dawkę już w 3 albo 4 miesiącu życia. Wraz z drugimi dawkami tych szczepień, niemowlę jest zabezpieczane także przed poliomyelitisem, czyli ostrym nagminnym porażeniem dziecięcym.
Gdy od tego momentu upłynie od sześciu do ośmiu tygodni, znów należy odwiedzić pediatrę. Wówczas podawana jest już trzecia dawka szczepienia ochronnego przed tężcem, krztuścem, błonicą, przeciw Hib, a także drugą dającą odporność przed polio. Trzecia dawka szczepionki przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B jest podawana w siódmym miesiącu życia maluszka.
Kolejne lata życia dziecka, czyli coraz mniej szczepionek
Gdy mija roczek, ilość szczepień nie jest już tak duża i intensywna jak do momentu ukończenia pierwszego roku życia. W 2016 roku, przewidziano łącznie tylko cztery dawki szczepień dla dwulatków.
Na odrę, świnkę i różyczkę (MMR) szczepi się dziecko w 13 albo 14 miesiącu życia. Następnie powtarzane są kolejne szczepienia DTP, przeciw nagminnemu porażeniu dziecięcemu i Hib – w okresie od 16 do 18 miesiąca. Od tej pory, do czasu posłania malucha do przedszkola, rodzice są zwolnieni z obowiązkowych szczepionek.
Dopiero w szóstym roku życia dziecka następuje kolejne szczepienie, tym razem przeciw: polio, krztuścowi, błonicy i tężcowi. Następne wypada, gdy dziecko ma 10 lat i jest szczepieniem przypominającym na świnkę, odrę i różyczkę. W wieku 14 lat podaje się drugą dawkę szczepienia przypominającego przeciw krztuścowi, błonicy i tężcowi. W wieku 18 lat, lub podczas ostatniego roku nauki w szkole, podaje się trzecią dawkę tego samego szczepienia.
Podsumowując, do kategorii szczepień obowiązkowych i jednocześnie bezpłatnych należą te przeciw:
- gruźlicy,
- błonicy,
- krztuśćcowi,
- odrze,
- śwince,
- polio,
- tężcowi,
- różyczce,
- Hib,
- WZW typu B.
Kłucia nieobowiązkowe, ale zalecane
Poza wymienionymi powyżej szczepieniami obowiązkowymi, które są bezpłatne, Program Szczepień obejmuje też te, które są zalecane lecz nie będą finansowane przez państwo. Każda dawka takiego szczepienia wymaga więc opłacenia z własnych środków:
- Przeciw rotawirusom – między 6 a 24 tygodniem życia dziecka, ok. 280 zł za dawkę.
- Przeciw pneumokokom – w pierwszym roku życia, ok. 250 zł za dawkę.
- Przeciw grypie – do ukończenia 6 miesiąca, od 40 do 50 zł.
- Przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu A – w okresie szkolnym lub przedszkolnym, od 115 do 180 zł.
- Przeciw kleszczowemu zapaleniu mózgu – jeżeli mieszkamy blisko lasu, albo będziemy przebywać na terenach, gdzie występują kleszcze, od 80 do 100 zł.
- Przeciw chorobom występującym za granicą – czyli jeśli wybieramy się w egzotyczne miejsca, gdzie istnieje ryzyko epidemiologiczne, jak np. do Afryki, gdzie może wystąpić żółta gorączka (zwykle 205 zł) albo dur brzuszny (ok. 225 zł).
Można zmniejszyć ilość zastrzyków
Jeżeli chcemy uniknąć kilkukrotnego odwiedzania gabinetu lekarskiego i częstego kłucia dziecka, możemy zdecydować się na szczepionkę 5w1 albo 6w1 (około 180 zł za dawkę). Niestety, ich wadą jest fakt, że są dodatkowo płatne. Nie musimy obawiać się w tym przypadku o zdrowie malucha – lekarze podkreślają, że jednoczesne podanie kilku szczepionek może zwiększyć ich skuteczność o 9 do 17%. Ilość reakcji niepożądanych jest przy tym taka sama, jak w przypadku podania jednej szczepionki, czyli wszystko zależy od indywidualnych reakcji organizmu. Podanie kilku szczepień na raz nie szkodzi, a może nawet pomóc.
Ta zasada dotyczy przede wszystkim jednoczesnego podania szczepionek przeciw WZW typu B, Hib, DTP, MMR oraz poliomyelitis. Tego typu szczepionki 5w1 (około 130 zł za dawkę) nazywa się „skojarzonymi” i mają one w swoim składzie drobnoustroje albo antygeny, które uodparniają na kilka chorób jednocześnie. Można tak szczepić również np. przeciw odrze, śwince i różyczce, a także błonicy, tężcowi i krztuścowi.
Co o tym sądzisz?