Padaczka jest chorobą związaną z zaburzeniami czynności mózgu, które bardzo często nawracają, by znów odejść. Zaburzenia czynności mózgu najczęściej objawiają się, jako chwilowe zaburzenia świadomości, w tym również utrata przytomności, którym mogą – ale nie muszą – towarzyszyć drgawki. Jest to wciąż choroba, której społeczeństwo zwyczajnie się boi. Niewiele osób również wie, w jaki sposób pomóc osobie chorej, kiedy spotka się ją na swojej drodze.
Co to jest padaczka?
Jak pomóc przy padaczce?
10 ciekawostek i faktów, które musisz wiedzieć o padaczce
- Chorobę wywołuje nieprawidłowa czynność bioelektryczna mózgu, która może być związana z uszkodzeniem mózgu np. w okresie okołoporodowym lub w późniejszym okresie wczesnego dzieciństwa. Jest to typowa choroba związana z nieprawidłową funkcją układu nerwowego.
- Chorobę diagnozuje się, jeśli u danej osoby wystąpił więcej niż jeden napad padaczkowy.
- W niektórych przypadkach, szczególnie u dzieci, rozpoznaje się padaczkę idiopatyczną – czyli powstałą bez wyraźnej przyczyny.
- U osób dorosłych padaczka może powstać w wyniku nadmiernego spożywania alkoholu przy alkoholizmie.
- Najczęściej występują napady „grand mal” czyli duże, które łączą w sobie objawy toniczne i kloniczne. Chory nagle traci przytomność, a później rozpoczyna się nagłe i ciągłe drżenie mięśni całego ciała (faza toniczna), aby za chwilę rozpoczęły się większe napady uogólnione obejmujące kończyny i głowę (faza kloniczna). Kiedy widzimy napad tego typu w żadnym wypadku nie wkładajmy do ust chorego żadnych przedmiotów. Należy jedynie klęknąć i ułożyć na swoich udach głowę chorego, aby zminimalizować możliwość obrażeń.
- Po odzyskaniu przytomności chory może być zamroczony, może zacząć płakać; przy tym nie wie gdzie się znajduje, co robią wokół niego niekiedy obcy ludzie. Należy wtedy spokojnie poinformować chorego o napadzie i poczekać do momentu, aż „dojdzie” on do siebie.
- U dzieci najczęściej dochodzi do powstania napadów „petit mal” czyli małych. Dochodzi wtedy nie tyle do utraty przytomności, co do nagłego zatrzymania się, wyłączenia się z zabawy, aktywności czy nauki. Dziecko takie może w bezruchu siedzieć przez chwilę, czy stać, zupełnie się nie odzywając i nie reagując na bodźce zewnętrzne.
- Największe niebezpieczeństwo sprawiają napady padaczkowe podczas wykonywania niektórych czynności np. jazdy samochodem, jazdy na rowerze, kąpieli, posługiwania się ostrym czy niebezpiecznym narzędziem, pracą na wysokości.
- Padaczkę leczy się farmakologicznie. Chorzy przyjmują jeden typ lub więcej typów zapisanych przez lekarza leków przeciwpadaczkowych.
- Napad może pojawić się, kiedy chory przeżywa silny stres, uspokajające leki mogą temu w minimalnym stopniu zaradzić (np. przed ważnym egzaminem, czy w trakcie rozmowy o pracę).
Co o tym sądzisz?