Sprawdź do czego może doprowadzić zapalnie wsierdzia! Co je wywołuje?!

Bagatelizowanie infekcyjnego zapalenia wsierdzia może prowadzić do niewydolności serca, ośrodkowego układu nerwowego, a nawet śmierci. Obejmuje błony wyścielające jamy serca, zastawki, duże naczynia krwionośne klatki piersiowej, ciała obce w sercu (w razie ich obecności), np. elektrod stymulatora. Wywołują je silne bakterie, z którymi osłabiony układ odpornościowy toczy nierówną walkę.

Ryzyko obejmuje uszkodzenie struktur serca (w szczególności zastawek) oraz zatorów obwodowych sprzyjających powstawaniu zawałów, stanów zapalnych organów wewnętrznych i ropni. Mikroropnie, czyli nieregularne wyniosłości powstałe na zastawkach, skutkują przedziurawieniami, owrzdzeniami.

I etap choroby

Pierwsze symptomy infekcyjnego zapalenia wsierdzia są stosunkowo niewinne, pojawia się potliwość, podwyższona temperatura ciała, brak apetytu oraz ogólne osłabienie połączone z bólami głowy, mięśni i stawów, które towarzyszą przeciętnej infekcji. Jednakże równocześnie mogą wystąpić bóle pleców, a także bóle w klatce piersiowej czy jamie brzusznej.

II etap choroby

Na tym etapie objawy są już dużo wyraźniejsze, zależne od objęcia infekcją prawej lub lewej części serca. W obu przypadkach są ujawniane szmery podczas osłuchiwania, jednak ich charakter wskazuje na umiejscowienie zmian. Objawy są widzoczne w ciągu kilku dni od zakażenia.

• Gdy stan zapalny obejmuje prawy przedsionek, komorę oraz połączony z nią pień płucny charakterystyczne są dreszce i nocne poty, ewentualnie uczucie duszności, kaszel sugerujące zapalenie płuc. Czasem zdarza się ból w klatce piersiowej.

• Zaatakowana lewa część serca wiąże się z zatorowością (zaburzeniami krążenia obwodowego): bolesne zgrupienia na palcach rąk i stóp – tzw. guzki Oslera, wybroczyny zlokalizowane pod blaszką paznokci kojarzące się z wbitą drzazgą, wybroczyny skórne. Niekiedy pojawiają się symptomy niewydolności lewej komory serca, zazwyczaj łatwa męczliwość i duszność

Sepsa

Miejmy na uwadze, iż zapalenie wsierdzia wiąże się z zakażeniem krwi, jest sepsą, zatem drobnoustroje są zdolne rozsiać się po całym organizmie. Poczynając od serca, niepowstrzymane stosunkowo szybko zaatakują pozostałe organy, prowadząc do ich niewydolności, a w konsekwencji do śmierci chorego. Przyczyną na ogół są bakterie, paciorkowce, gronkowce, mało kiedy grzyby. Do zakażenia dochodzi w efekcie przerwania ciągłości błon śluzowych, np. w trakcie zabiegów stomatologicznych.

Zwiększonym ryzykiem obarczone są osoby z wadami, chorobami serca, z wypadaniem i niedomykalnością płatka zastawki mitralnej oraz osoby z protezami zastawkowymi serca. Niska odporność, podeszły wiek, nowotwory, białaczka, dożylne przyjmowanie narkotyków również czynią organizm bardziej podatny na zakażenie.

Diagnoza i ratunek

Posiew krwi pozwoli na wykrycie bakterii w organizmie, a echokardiografia ukaże zniekształcenia zastawek odpowiedzialne np. za przeciek krwi. Elektrokardiografia wykaże zmiany niedokrwienne na skutek zapalenia wsierdzia. Jeśli diagnoza się potwierdzi, pora na 4-6 tygodniową antybiotykoterapię połączoną z pobytem w szpitalu. Bywa, że nie mozliwe jest opanowanie infekcji lub uszkodzenie zastawek jest zbyt wielkie, a wtedy konieczna jest operacja kardiochirurgiczna.