Jedną z najpopularniejszych przyczyn alergii w naszym kraju jest kot. Osoby wykazujące nadwrażliwość na te zwierzęta bardzo dobrze znają typowe jej objawy takie jak katar, kichanie, nieprzyjemne drapanie w gardle, zaczerwieniona, swędząca skóra lub łzawiące oczy.
Wbrew powszechnej opinii to nie kocia sierść nas uczula. Najnowsze badania dowodzą, że substancją alergizującą jest specyficzna wydzielina białkowa znajdująca się w gruczołach łojowych kota lub gruczołach ślinowych. Dbające o swoją czystość koty rozprowadzają tą substancję po swojej sierści, a kontakt z nią osób uczulonych sprawia, że odczuwają one spory dyskomfort.
Jakie są objawy uczulenia na kota?
Czy sierść kota uczula?
Innym źródłem kocich alergenów jest martwy naskórek, który złuszczając się osiada w pomieszczeniu, w którym przebywa zwierzę. Cząstki naskórka są kilkakrotnie mniejsze od drobin kurzu, przez co roznoszą się po całym pomieszczeniu, a dodatkowo wykazują dużą łatwość do przyczepiania się do ścian, ubrań, pościeli i mebli.
Wbrew powszechnemu przekonaniu to nie długość sierści ma wpływ na ilość wydzielanych alergenów. O wiele większe znaczenie ma tu płeć kota. Wykazano, że kocury mają dużo wyższy jej poziom niż kotki. Dowiedziono również, że w przypadku kocurów – na zmniejszenie poziomu uczulającego białka wpływa kastracja.
Wiadomo, że najbardziej skutecznym ale jednocześnie radykalnym posunięciem w przypadku stwierdzenia alergii na kota jest unikanie z nim kontaktu. Jednakże wielu właścicielom tych zwierząt bardzo trudno jest się pogodzić z takim rozwiązaniem. Dodatkowo obecny stan wiedzy medycznej nie wymaga pozbycia się kota z domu. Każdorazowo jednak należy zwiększyć dbałość o czystość w pomieszczeniach, poprzez na przykład usunięcie zbędnych tkanin dekoracyjnych będących siedliskiem alergenów, pranie pościeli co najmniej raz na dwa tygodnie w temperaturze powyżej 40oC i wydłużenie czasu wietrzenia mieszkania. Bardzo korzystnie na zmniejszenie ilości alergenów w otoczeniu ma również wpływ zastąpienie klasycznego odkurzacza (którego działanie może wzbijać w powietrze drobiny alergenów) odkurzaczem parowym. Należy również unikać bezpośredniego kontaktu z kotem, niedopuszczalne jest np. spanie kota w sypialni osoby uczulonej oraz umożliwić zwierzęciu częstsze przebywanie na dworze.
Wyżej wymienione metody gwarantują w dłuższym czasie poprawę samopoczucia alergika, i choć zdarzają się przypadki uodpornienia na alergen przez ciągłe z nim przebywanie należy jednak zwrócić się do lekarza, który zadecyduje o dalszym postępowaniu z alergią. Zwykle po przeprowadzeniu testów przepisywana jest terapia farmaceutyczna lub zalecane jest przeprowadzenie kuracji odczulającej pacjenta. Kuracja ta jednak jest dość długa (trwa od 3 do 5 lat) i polega na szczepieniach prowadzących do uodpornienia osoby uczulonej, dzięki czemu jej układ immunologiczny uczy się tolerować substancję uczulającą.
Co o tym sądzisz?