Dyskalkulia jest coraz częstszym problemem u rozwijających się dzieci. Powoduje pewne zaburzenia w rozumieniu matematyki, w wyniku tego zdolności matematyczne dziecka z dyskalkulią mocno odbiegają od średniej. Najnowsze badania wskazują na to, że zaburzenie to może być realnie związane z pewnymi genetycznymi nieprawidłowościami w mózgu. Układ nerwowy u osoby chorej nie pracuje w ten sposób, w jaki powinien.
Co to jest dyskalkulia?
Jak radzić sobie z dyskalkulią?
Kiedy dziecko choruje?
Jest to z pewnością problem realny występujący i diagnozowany coraz częściej. Szacuje się, że na dyskalkulię choruje około 4-6% populacji. Większość z osób chorych nie wie jednak o swojej chorobie. Oczywiście dorosłe już osoby, a nawet nastolatkowie, mogą zdawać sobie sprawę ze swoich bardzo słabych zdolności matematycznych, jednak nie łączą tego z objawami dyskalkulii.
Poza tym należy jasno określić kryteria diagnozy. Dzieci z dyskalkulią zwyczajnie wolniej rozwijają się pod względem osiągnięcia odpowiednich zdolności matematycznych preferowanych i zgodnych z ich wiekiem. Nie znaczy to jednak, że są one nieinteligentne albo niechętne do pracy. Ich inteligencja jest w normie, a warunki do edukacji zazwyczaj są na wysokim poziomie. Motywacja do nauki u takiego dziecka też zazwyczaj nie odbiega od normy. Trudności w nauce nie są spowodowane jego niechęcią do nauczenia się nowych rzeczy.
Jak zauważyć pierwsze problemy?
- Dziecko ma problemy z nazywaniem pojęć matematycznych i z ich abstrakcyjnym zrozumieniem. Problemem jest również nazywanie liczb i zbiorów, czy innych towarzyszących nauce matematyki terminów
- Dyskalkulia może powodować problemy z zapisywaniem liczb oraz działań matematycznych
- Są to również zauważalne kłopoty w radzeniu sobie z definicjami zbiorów i wykonywaniem obliczeń związanych ze zbiorami
- Dziecko chore ma problem z zauważeniem prostych zależności pomiędzy liczbami czy zbiorami. Na przykład trudno mu określić, który zbiór jest większy – kiedy realnie przedstawimy mu go nawet nie w formie liczb, a w formie graficznej. Tak samo dziecko ma problem z określeniem prostych wyników np. ile to jest połowa z 10?
Sposoby pomocy dziecku z dyskalkulią
- Warto zapisać dziecko na zajęcia wyrównawczo-korekcyjne, które pomogą mu nabyć umiejętności posiadanych przez swoich rówieśników
- Rodzic powinien z dzieckiem w domu rozwiązywać proste zadania matematyczne na zadany temat
- Należy przede wszystkim kontrolować przepisywanie zadań, bowiem tutaj wkraść się może najwięcej najmniejszych błędów
- Pomocne będzie zapisywanie różnych etapów i działań innymi kolorami
- Należy przy tym pokazywać dziecku wiele sposobów rozwiązania jednego problemu matematycznego, nigdy nie ograniczać się do jednego sposobu
- Pamięć i koncentracja powinny być wzmacniane przy użyciu częstych ćwiczeń, a także suplementów diety.
Co o tym sądzisz?