Zespół Sawanta to jeden z najbardziej zadziwiających neuronaukowców zespołów, tak naprawdę, chorobowych. Z jednej strony to błogosławieństwo, z drugiej – dotyka on tylko osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Z tego względu Zespół Sawanta jest w nauce tak bardzo intrygujący. Mamy tutaj do czynienia z osobami, które w jednym czasie są autystyczne, niedostosowane do życia w społeczeństwie, mające problemy z wyrażaniem swojego zdania, z mową czy np. codziennym zapinaniem guzików – wszelkimi zwykłymi czynnościami. Z drugiej jednak strony to różnego rodzaju geniusze – muzyczni, matematyczni czy plastyczni.
Co to jest zespół Sawanta?
Kto jest bardziej narażony na zespół Sawanta?
Doskonała pamięć Sawantów
Sawanci charakteryzują się przede wszystkim doskonałą pamięcią nazywaną pamięcią ejdetyczną. Wykorzystują ją w różnych dziedzinach wiedzy i nauki stając się w nich mistrzami. Z reguły są to zajęcia typowo artystyczne np. świetnie malarstwo, odwzorowywanie szczegółów, pamiętanie całych krajobrazów wielkich miast, a później idealne ich odrysowywanie. Sawanci spełniają się również, jako rzeźbiarze i muzycy. Świetnie uczą się języków obcych, wykonują nawet najtrudniejsze – często abstrakcyjne dla „zwykłego” człowieka – operacje matematyczne w myślach. Potrafią się na pamięć nauczyć paruset książek. Pamięć i koncentracja sawantów są na bardzo wysokim poziomie.
Autyzm a Zespół Sawanta
Te dwa schorzenia są ze sobą bardzo mocno połączone, oba ingerują w układ nerwowy i jego działanie. Zespół Sawanta występuje najczęściej u osób autystycznych, niepełnosprawnych umysłowo lub posiadających pewne uszkodzenia mózgu. Najczęściej IQ sawantów wynosi od 40 do 70 punktów. Częściej zjawisko to występuje u mężczyzn. Na jedną dotkniętą tym zespołem kobietę przypada 4-6 mężczyzn.
Odkrywca zjawiska
Po raz pierwszy Zespół Sawanta został opisany przez Benjamina Rusha w 1789 roku. Posiadał on niezwykłego pacjenta – Thomasa Fullera – który posiadał znakomite zdolności rachunkowe. Kiedy pytano go o liczbę sekund, jaką można wyliczyć z czyjegoś wieku – np. kogoś, kto przeżył X lat i X dni oraz X godzin, podawał on dokładną liczbę sekund, a w swoich wyliczeniach brał pod uwagę również lata przestępne przeżyte przez daną osobę.
Dzieci sawanci
Dzieci autystyczne bardzo łatwo rozwijać w dowolnym kierunku wiedzy, czy nauki. Bardzo możliwe, że odkryje się w nich zalążek geniuszu sawanta. Zwiększona aktywność prawej półkuli u większości dzieci autystycznych może dać w wyniku tak zadziwiające „schorzenie” jak Zespół Sawanta. Każde autystyczne dziecko jest osobą wyjątkową, w której drzemią ponadprzeciętne możliwości niedostępne dla zwykłych ludzi. Opłata za to jest spora, ale nadzwyczajność jedyna w swoim rodzaju.
Co o tym sądzisz?