Gdy serce żyje niemiarowym rytem - arytmia

W pojęciu arytmii, zawarte są rozmaite zaburzenia rytmu serca. Tętno wykraczające poza bezpieczny przedział 60-100 uderzeń na minutę w spoczynku, wskazuje na to schorzenie. Prócz mocnego, przyśpieszonego bicia serca, powodem do zmartwień jest zbyt wolne tempo.

Rytm serca ustalany jest w oparciu o częstotliwość związaną z tempem, w którym bije serce, regularność i rodzaj rytmu, wskazujący miejsce, w którym rytm bierze początek i którędy się przewodzi.

Niepokój narasta z symptomami

Obok niemiarowej pracy narządu kojarzonego z miłością, najczęściej występują duszności, trudność w złapaniu tchu, męczliwość, osłabienie, a nawet ból w klatce piersiowej. Może dojść do utraty przytomności lub zatrzymania krążenia. Zdarza się, że arytmia przebiega bezobjawowo. Jest to niebezpieczne, ponieważ nieleczone migotanie przedsionków prowadzi do udaru mózgu.

Ostry ból w klatce piersiowej, ewentualnie ból, który promieniuje w stronę brzucha czy ramienia, towarzyszy groźniejszym arytmiom. Współwystępujące z bólem omdlenia i zawroty głowy, napawają niepokojem, a nawet strachem przed śmiercią.

Nomenklatura zaburzeń

W oparciu o nasze zapotrzebowanie na składniki odżywcze i tlen, serce dostosowuje swoje tempo. Zaburzeniami związanymi z częstością rytmu są:

• Tachykardia – częstoskurcz, powyżej 100 uderzeń na minutę,

• Bradykalia – rzadkoskurcz, poniżej 60 uderzeń na minutę.

Nie wskazuje na arytmię przyśpieszona akcja serca podczas treningu powyżej wskazanych norm, bądź zwolniona w czasie snu poniżej nich, ponieważ jest to naturalna odpowiedź organizmu na te czynności.

Z uwagi na rodzaj rytmu, prawidłowy rytm zatokowy zaburza, m.in. migotanie przedsionków, migotanie komór, częstoskurcz węzłowy, częstoskurcz komorowy i rytm zastępczy.

Żródła arytmii oraz leczenie

Szczególnie narażone na arytmie są osoby z chorobami tarczycy, serca i układu krążenia, bliznami pozawałowymi, niedoborami witamin i minerałów, brakiem równowagi elektrolitowej oraz nadużywające kawy, leków czy papierosów. Nierzadko towarzyszy arytmii nadciśnienie tętnicze, choroba niedokrwienna, choroba zastawek serca.

Arytmię w zależności od rodzaju, leczy się farmakoloicznie lub zabiegowo. Przepisywane są najcześciej beta blokery, glikozydy, antagoniści wapnia. Niebotyczną rolę odgrywa zdrowy styl życia i dieta, która uzupełnia braki wapnia i magnezu.

• Ablacja – coraz powszechniejszy zabieg, który trwale usuwa ognisko będące źródłem arytmii.

• Rozrusznik serca – wszczepiony stymuluje by serce nie biło zbyt wolno.

• Kardiowerter-defibrylator – jego wszczepienie zabezpiecza przed nagłym zatrzymaniem akcji serca.

Należy zaznaczyć, iż pojedyncze przypadki zaburzenia rytmu serca zdarzają się również u osób zdrowych i nie kwalifikują się do kuracji. Lekarz powinien w czasie badań i wywiadu orzec, czy arytmia jest łagodna, potencjalnie złośliwa, złośliwa. Jeśli za zaburzenie odpowiada usuwalna przyczyna, jak zaburzenia hormonalne, nadciśnienie, terapia jest stosunkowo łatwa.