Chrapanie może oznaczać groźną chorobę?!

Chrapanie traktowane jest przez wielu ludzi jako uciążliwy nawyk, z którym można się uporać stosując proste, domowe sposoby. Tymczasem pozbycie się chrapania nie jest wcale takie proste jak nam się wydaje. Lekceważone i nieleczone może doprowadzić do groźniej choroby – bezdechu śródsennego, uważanego przez lekarzy jako poważny problem medyczny.

Szacuje się, że połowa mężczyzn i co 3 kobieta chrapie. Skutki złego snu spowodowanego chrapaniem odczuwane są zawsze rano i towarzyszą nam cały dzień – ból głowy, zmęczenie, rozdrażnienie. Osoby „chrapiące” często śpią bardzo niespokojnie, ich sen jest przerywany, płytki, łatwo je wybudzić ale też mają problemy z zasypianiem. Kiedy już uda im się zasnąć, zaraz słyszą słowa wypowiadane błagalnym lub nakazującym tonem – „nie chrap”, dlatego nie są wstanie przespać spokojnie całej nocy. Często nawet samego chrapiącego wybudza ze snu ten głośny hałas.

Domowe sposoby na poradzenie sobie z chrapaniem zwykle nie są skuteczne. Osoby te próbują różnych metod, od odblokowania zatkanego nosa, ograniczenia picia alkoholu i zażywania leków uspokajających (leki te mogą wzmagać chrapanie), częstym nawadnianiu organizmu , do próby doprowadzenia do spadku wagi ciała. Spanie na boku, najczęstsza metoda stosowana przez Polaków, niestety też nie rozwiązuje tego problemu.

Kiedy chrapanie nie ustępuje, należy zgłosić się do laryngologa bo może się okazać, że cierpimy na zaburzenie oddychania w trakcie snu czyli na bezdech.

Walka organizmu o tlen

Spanie na plecach dodatkowo pogłębia stan bezdechu. Nasz język wówczas opada ku dołowi , usta się otwierają i dochodzi do zwężenia kanału nosogardła i cieśni gardła. W ten sposób powietrze, które dostaje się do gardła, wprawia miękkie jego części w drgania, które w konsekwencji powodują wydobywanie się specyficznego dźwięki czyli chrapania.
Bezdech oznacza co najmniej 10-sekundowe momenty, w czasie których nie oddychamy w trakcie snu. Do płuc nie dociera wówczas prawidłowa ilość powietrza, więc i sama krew nie jest odpowiednio dotleniona. W zasadzie cały organizm walczy wtedy z niedotlenieniem, innymi słowy, bezdech nas poddusza. Możemy wtedy odczuwać duszność lub dławienie.
Podczas bezdechu doprowadzamy nasz organizm do sporego wysiłku oddechowego. Ruchy klatki piersiowej i brzucha są coraz silniejsze, a nie towarzyszą temu naturalne fazy oddychania – wdech i wydech. Wysiłek oddechowy doprowadza chrapiącego do przebudzenia, którego sam nie jest świadomy. Przebudzenie pomaga w tym wypadku udrożnić gardło w wyniku wzrostu napięcia mięśni.

Jak bada się chrapanie ?

Bezdech po zdiagnozowaniu należy bardzo szybko leczyć. Przyczyna chrapania, powstawania bezdechu, może leżeć w dolnych lub w górnych drogach oddechowych. Aby się tego dowiedzieć, lekarz w pierwszej kolejności dokonuje pomiaru ciśnienia tętniczego, sprawdza obwód szyi i BMI czyli obwód masy ciała. Kolejną metodą może być badanie endoskopowe. Za pomocą niewielkiej kamery laryngolog ma możliwość dokładnie obejrzeć obszar nosogardła.
Lekarz może tez zlecić ostatni etap diagnozy czyli badanie polisomnograficzne czyli sprawdzenie zaburzeń oddychanie w trakcie snu. Aby doszło do tego badania pacjent musi spędzić jedną lub dwie noce w szpitalu.
Kiedy stan bezdechu zagraża zdrowiu lub życiu, wówczas chory poddawany jest zabiegowi operacyjnemu.