Pleśniawki (kandydozy) sa powierzchowną infekcją błony śłuzowej. U osób dorosłych najczęściej mają postać białawych plamek pojawiających się na języku, dziąsłach, podniebieniu i wewnętrznej stronie policzków. Ich obecność może wskazywać na poważne problemy zdrowotne, dlatego nie można tego problemu zlekceważyć.
Przyczyną powstawania pleśniawek, są drożdżaki Candida albicans. normalnie występujące w naszej florze jelitowej. Głównymi przyczynami rozwoju infekcji których objawem są pleśniawki wywołane przez te drożdżaki są :
Co to są pleśniawki?
Jak leczyć pleśniawki?
- Niedobory witamin, głównie żelaza, kwasu foliowego i witaminy B12
- Błędy w odżywianiu, np. niedożywienia
- Uszkodzenie błony śluzowej spowodowane np, nadgryzaniem warg czy zbyt energicznym myciem zębów
- Uszkodzona lub niestabilna proteza
- Antybiotykoterapia. Zwłaszcza długotwałe sosowanie antybiotyków powodujące zniszczenie właściwej flory bakteryjnej
- Osłabienia odporności, np. u osób zakażonych wirusem HIV, nowotworami, z wrodzonymi niedoborami odporności, niewyrównaną cukrzycą, itd.)
- Chorób zapalnych jelit
- Pleśniawki mogą być też jednym z objawów większej infekcji grzybicznej w układzie pokarmowym.
Ostatnią opcję podejrzewa się, gdy zakażeniu towarzyszą inne objawy, takie jak odbijanie, nudności, biegunka i bóle w nadbrzuszu.
Podstawowe objawy pleśniawek – jak rozpoznać?
Zakażenie przyjmuje postać białych, zlokalizowanych na języku, wewnętrzej stronie policzków, dziąsłach (rzadziej na podniebieniu), drobnych owrzodzeń, zwykłe bezkształtnych, ale czasem przybierających postać szarawych, wypukłych pól. Inne objawy to ból i problemy z przełykaniem oraz gryzieniem, pojawiające się ze względu na odczuwalny dyskomfort.
Jak leczyć?
Pleśniawki goją się zwykle po dwóch, trzech dniach, przy łagodnym przebiegu nie wywołują większego bólu, jednak czasem mogą być powodem poważniejszych zmian, których wyleczenie wymaga od 10 do nawet 15 dni. Oczywiście jeśli trwają długo lub pojawiają się często, warto sprawdzić, czy nie mają związku z innymi powikłaniami zdrowotnymi.
Trudno jest leczyć je miejscowo, a w jamie ustnej znajduje się wiele bakterii. Dlatego zaleca się leczenie dwukierunkowe, czyli polegające na likwidowaniu bakterii i ochronie ubytków śluzówki. Najlepszymi sposobami są więc maści i preparaty dostępne w aptekach, które mają w swoim składzie:
- Benzokainę,
- Kamforę,
- Olejek eukaliptusowy,
- Olejek lawendowy,
- Olejek z drzewa herbacianego.
Rzadko podaje się doustne antybiotyki, częściej zaleca się miejscowe stosowanie leków przeciwgrzybicznych. Ulgę przyniesie również płukanie ust roztworem z szałwii, a także innymi płynami odkażającymi: naparem z gorzknika kanadyjskiego, roztworem z wody utlenionej (łyżeczka stołowa na szklankę wody), mleczkiem magnezowanym. W trakcie kuracji warto zażywać też witaminę C i flawonoidy, zwłaszcza przy pierwszych oznakach zakażenia.
Co o tym sądzisz?