Lanreotidum odnajduje zastosowanie w długotrwałej terapii akromegalii (w przypadku, gdy poziom krążącego hormonu wzrostu lub insulinopodobnego czynnika wzrostu (IGF-1) pozostaje nieprawidłowy po zabiegu operacyjnym i (lub) radioterapii); w leczeniu objawów klinicznych związanych z guzami neuroendokrynnymi.
Lanreotidum spowalnia wydzielanie hormonu wzrostu, motyliny i pankreatyny; hamuje poposiłkowe zwiększenie przepływu w tętnicy krezowej górnej i żyle wrotnej; zmniejsza pobudzane prostaglandyną E1 wydzielanie wody, sodu, potasu i chlorków do światła jelita czczego; zmniejszastężenie prolaktyny u przewlekle leczonych pacjentów z akromegalią.
Przeciwwskazania:
- nadwrażliwość na lanreotyd i białka o podobnej budowie
Środki ostrożności:
- U pacjentów z akromegalią leczonych lanreotydem obserwowano niewielkie zahamowanie czynności gruczołu tarczowego.
- W ciąży i podczas karmienia piersią stosować tylko wtedy gdy jest to bezwzględnie wskazane.
- Przed rozpoczęciem leczenia wskazane jest wykonanie ultrasonografii pęcherzyka żółciowego.
- U pacjentów z cukrzycą należy regularnie kontrolować poziom glikemii.
Działania niepożądane:
- biegunka, nudności, wzdęcia, zaparcia, wymioty
- ból brzucha, głowy, nóg, ból w miejscu wstrzyknięcia
- kamica lub zagęszczenie treści pęcherzyka żółciowego, podwyższenie stężenia bilirubiny we krwi
- astenia, uderzenia gorąca, senność
- hiperglikemia
- obniżenie libido
- świąd, zwiększona potliwość
Powrót do listy
