Polhumin N

Lek na receptę przeznaczony w stanach cukrzycy wymagających leczenia insuliną.

Dawkowanie:

Dawkę i częstotliwość stosowania leku ustala lekarz. Preparat podaje się wyłącznie podskórnie. Iniekcje wykonuje się - zmieniając za każdym razem miejsce - w górną część ramienia, udo, pośladek lub brzuch.   Podczas leczenia należy regularnie oznaczać stężenie glukozy we krwi i w moczu.   Przed umieszczeniem wkładu zawierającego insulinę we wstrzykiwaczu do podawania insuliny, wkład należy kilkakrotnie obrócić do góry i na dół. Czynność tę należy wykonać kilkakrotnie (około 10 razy), aż do uzyskania jednorodnej mętnej lub mlecznej zawiesiny. Jeśli wkład znajduje się już we wstrzykiwaczu, należy nim obrócić kilkakrotnie tak jak opisano powyżej. Powyższe czynności należy wykonać przed każdym wstrzyknięciem insuliny.   Zapoznaj się z właściwościami leku opisanymi w ulotce przed jego zastosowaniem.   Przed zastosowaniem leku należy sprawdzić datę ważności podaną na opakowaniu (etykiecie). Nie należy stosować leku po terminie ważności. Przechowuj lek w szczelnie zamkniętym opakowaniu, w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci, zgodnie z wymogami producenta.

Możliwe skutki uboczne:

Bardzo często: nadmierne obniżenie poziomu cukru we krwi. Często: miejscowe reakcje alergiczne, objawy w miejscu wstrzyknięcia (zaczerwienie, obrzęk, świąd, ból i krwiak w miejscu wstrzyknięcia). Niezbyt często: zanik lub przerosty tkanki podskórnej. Bardzo rzadko: reakcje nadwrażliwości.   Na początku leczenia insuliną, w czasie zmiany preparatu, w przypadku stresu lub nadmiernego wysiłku fizycznego - gdy występują duże wahania stężenia glukozy we krwi - może wystąpić upośledzenie zdolności do prowadzenia pojazdów i obsługi urządzeń będących w ruchu; należy kontrolować stężenie glukozy w czasie dłuższej podróży.

Poinformuj lekarza:

Gdy masz nadwrażliwość na insulinę ludzką lub jakąkolwiek substancję pomocniczą preparatu, niedoczynność przysadki i/lub nerek (ryzyko hipoglikemii), nadciśnienie, chore serce.   Gdy przyjmujesz doustne leki przeciwcukrzycowe, inhibitory konwertazy angiotensyny, leki β-adrenolityczne, leki przeciwdepresyjne (inhibitory monoaminooksygenazy - IMAO), salicylany, estrogeny (w tym doustne środki antykoncepcyjne), związki litu, sympatykomimetyki, glikokortykosteroidy, fenytoinę, hormony tarczycy i tiazydowe leki moczopędne. Ponadto należy poinformować lekarza o wszystkich ostatnio przyjmowanych lekach, nawet tych dostępnych bez recepty.   Gdy jesteś lub przypuszczasz, że jesteś w ciąży, a także, gdy karmisz piersią. Lek może być stosowany przez kobiety w ciąży i matki karmiące.