Witamina B1

Witamina B1 , Ampułki z bezbarwnego szkła w tekturowym pudełku. 10 ampułek po 1 ml. .

Witamina B1 to Tiamina będąca  jedną z witamin z grupy B, rozpuszczalnych w wodzie polecana do stosowania podczas jej niedoboru w organiźmie.

Działanie 

Witamina B1 (tiamina) zmienia się  w organizmie przemianie do pirofosforanu tiaminy (karboksylazy). Jest istotna  w procesach oddychania tkankowego, zwłaszcza w przemianie węglowodanów. Wzmacnia czynność acetylocholiny, zatrzymuje  esterazę cholinową, ma działanie synergicznie z tyroksyną i insuliną, stymuluje  wydzielanie gonadotropin. Brak tiaminy jest powodem niedostatecznej ilości związków wysokoenergetycznych, upośledzonej syntezy acetylocholiny, zaburzeń funkcjonowania układu nerwowego. Witamina B1  wchłania się z przewodu pokarmowego, głównie w dwunastnicy i w jelicie cienkim. Po wchłonięciu szybko przenika do tkanek. Nadmiar tiaminy wydalany jest z moczem.

Skład

Witamina B1 zawiera: 1 ml roztworu zawiera jako substancję czynną odpowiednio 10 mg lub 25 mg chlorowodorku tiaminy

oraz substancję pomocniczą - wodę do wstrzykiwań. 

Wskazania

Witamina B1 wskazana jest w stanach  niedoboru witaminy B1.

Leczniczo:

- choroba beri-beri, encefalopatia Wernickego,

- neuropatie, w tym polineuropatia ruchowo-czuciowa w przebiegu alkoholizmu lub cukrzycy,

- zespoły bólowe w neurologii i reumatologii (bóle głowy, bóle stawów i mięśni)

Zapobiegawczo :

- stany podwyższonego  zapotrzebowania na witaminę B1 (niewłaściwa dieta, nadczynność tarczycy,

- przewlekły alkoholizm, przewlekłe infekcje, przewlekła gorączka, utrzymująca się biegunka,

nadmierny wysiłek fizyczny przez długi okres czasu, stany ogólnego osłabienia, wyczerpania

fizycznego i umysłowego),

- odżywianie pozajelitowe,

- choroby jelit przebiegające z zaburzeniami trawienia i wchłaniania.

Wspierająco:

- rzadkie wrodzone zaburzenia metaboliczne (choroba syropu klonowego, niedobór karboksylazy

pirogronianu, hiperalaninemia),

- kardiomiopatia alkoholowa,

- niewydolność mięśnia sercowego,

- zaburzenia przemiany węglowodanów, szczególnie w cukrzycy - w stanach zagraŜającej

śpiączki cukrzycowej,

- zatrucia,

- półpasiec,

- rzucawka porodowa,

- choroby wątroby i dróg Ŝółciowych,

- śpiączka i hipotermia niewiadomego pochodzenia (podejrzenie encefalopatii Wernickego). 

Przeciwskazania

Uczuleniena substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Dawkowanie

Zapobiegawczo: zwykle 25 mg na dobę. Dawkę ustala lekarz Leczniczo:

Dorośli

Dawka terapeutyczna : 10 mg do 100 mg, do 3 razy na dobę, w zależności od stopnia

niedoboru tiaminy.

Leczenie obejmuje zwykle od 15 do 20 wstrzyknięć. W ciężkich przypadkach czas leczenia do

momentu uzyskania poprawy klinicznej, jest długi.

Choroba beri-beri: od 50 do 100 mg na dobę w dawkach podzielonych, do uzyskania odpowiedzi terapeutycznej (zwykle do 2 tygodni), następnie - 10 mg, 2 razy na dobę.

W ciężkich przypadkach niedoboru witaminy B1 dawkę dobową leku można zwiększyć do 200 mg - 300 mg, np. w leczeniu encefalopatii Wernickego stosuje się dawkę co najmniej od 100 do 200 mg nadobę przez pierwsze 3 dni (w ciągu pierwszych 12 godzin dawka moŜe wynosić nawet do 1000 mg).

Śpiączka i hipotermia niewiadomego pochodzenia: 50 mg do 100 mg. 

Dzieci:

Niedobór witaminy B1:  10 do 25 mg na dobę.

Wrodzone zaburzenia metaboliczne: od 10 do 20 mg, 2 razy na dobę.