Sumilar

Lek Sumilar zawiera dwie substancje czynne: ramipryl i amlodypinę. Ramipryl należy do grupy leków nazywanych inhibitorami ACE (inhibitorami konwertazy angiotensyny), zaś amlodypina do grupy leków o nazwie antagoniści kanałów wapniowych. Ramipryl działa przez: zmniejszenie wytwarzania w organizmie substancji, które mogą zwiększać ciśnienie tętnicze krwi, zmniejszenie napięcia i rozszerzenie naczyń krwionośnych, ułatwienie sercu pompowania krwi do wszystkich części organizmu.  Amlodypina działa przez: zmniejszenie napięcia i rozszerzenie naczyń krwionośnych. Sumilar można stosować w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego krwi (nadciśnienia tętniczego) u pacjentów, u których odpowiednią kontrolę ciśnienia uzyskano podając obie substancje czynne w takich dawkach, jak w leku złożonym, ale w postaci oddzielnych tabletek.

Dawkowanie:

Sumilar należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. Dawkę, częstotliwość oraz okres stosowania ustala lekarz. Lek należy przyjmować doustnie, raz na dobę, o tej samej porze, niezależnie od posiłków. Kapsułki należy połykać w całości, popijając płynem. Kapsułek nie należy zgniatać ani rzuć. Nie zaleca się stosowania leku Sumilar u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat, pacjentów w bardzo podeszłym wieku i osłabionych.

Możliwe skutki uboczne:

Często: senność (zwłaszcza na początku leczenia), kołatanie serca (odczuwanie bicia serca), zaczerwienienie twarzy, obrzęk kostek, obrzęk, ból głowy lub uczucie zmęczenia, zawroty głowy, omdlenie, niedociśnienie tętnicze, suchy, drażniący kaszel, zapalenie zatok lub oskrzeli, duszność, ból żołądka lub jelit, biegunka, niestrawność, nudności lub wymioty, zapalenie żołądka i (lub) jelit, wysypka skórna ze wzniesionymi grudkami lub bez nich, ból w klatce piersiowej, kurcze lub bóle mięśni, większe niż zwykle stężenie potasu we krwi. Niezbyt często: zmiany nastroju, bezsenność, drżenie, zaburzenia widzenia (w tym podwójne widzenie), dzwonienie w uszach, kichanie, katar, zaburzenia wypróżnienia (w tym biegunka i zaparcie), wypadanie włosów, wysypka, purpurowe plamy na skórze (plamica), odbarwienie skóry, zwiększona potrzeba oddawania moczu (zwłaszcza w nocy), zaburzenia oddawania moczu, ogólne złe samopoczucie, osłabienie ból pleców, zmniejszenie lub zwiększenie masy ciała, powiększenie piersi u mężczyzn, zaburzenia równowagi, świąd i nietypowe odczucia na skórze, jak drętwienie, łaskotanie, kłucie, pieczenie lub mrowienie, utrata lub zaburzenia smaku, zaburzenia snu, depresja, lęk, większa niż zwykle nerwowość lub niepokój, odczucie zatkania nosa, trudności w oddychaniu lub pogorszenie astmy, obrzęk jelit, zapalenie trzustki, zgaga, zaparcie lub suchość w jamie ustnej, większe niż zwykle wydalanie moczu w ciągu dnia, nasilone pocenie się, utrata bądź zmniejszenie apetytu, przyspieszone bądź nieregularne bicie serca, obrzęki rąk i nóg, niewyraźne widzenie, bóle stawów, gorączka, impotencja, zmniejszenie popędu płciowego u mężczyzn i kobiet, zwiększona liczba niektórych krwinek białych, wyniki badań krwi wskazujące na zaburzenia czynności wątroby, trzustki lub nerek, zawał mięśnia sercowego, nadmierne stężenie cukry we krwi, obrzęk twarzy, warg lub gardła, osłabienie czynności nerek. Rzadko: uczucie rozkojarzenia lub splątania, zaczerwienienie i obrzęk języka, ciężkie złuszczanie się skóry, swędząca, grudkowa wysypka, choroby paznokci, wysypka skórna lub powstawanie siniaków, plamy na skórze i ziębnięcie kończyn, zaczerwienienie, świąd, obrzęk lub łzawienie oczu, zaburzenia słuchu, zmniejszenie liczby krwinek czerwonych, białych lub płytek krwi albo stężenia hemoglobiny, zapalenie naczyń krwionośnych, zwężenie naczyń krwionośnych, uszkodzenie komórek wątrobowych. Bardzo rzadko: reakcja alergiczna, zapalenie wątroby, nadwrażliwość na światło słoneczne, wysokie ciśnienie tętnicze krwi, zaburzenia nerwów poza obrębem mózgu i rdzenia kręgowego, obrzęk dziąseł, ciężkie reakcje skórne. Inne: trudności w koncentracji, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej z niewielkimi owrzodzeniami, za mała liczba krwinek, mniejsze niż zwykle stężenie sodu, zmiana koloru palców rąk i nóg po wychłodzeniu oraz uczucie mrowienia lub ból po rozgrzaniu, spowolnione lub osłabione reakcje, odczucie pieczenia, zaburzenia węchu, łuszczyca, niewydolność szpiku kostnego, ciężkie reakcje alergiczne, zaburzenia krążenia mózgowego, w tym udar, zwiększenie miana niektórych przeciwciał. Sumilar może powodować zawroty głowy, zwłaszcza na początku leczenia lub podczas zwiększania dawki. W takim przypadku nie należy prowadzić pojazdów, obsługiwać narzędzi lub maszyn.

Poinformuj lekarza:

Gdy masz uczulenie na ramipryl lub amlodypinę (substancje czynne), na innego antagonistę kanałów wapniowych z grupy pochodnych dihydropirydyny, na inne inhibitory ACE lub na którykolwiek ze składników leku, choroby serca, zaburzenia czynności nerek (w tym zwężenie tętnicy nerkowej), niskie lub niestabilne ciśnienie krwi, zaburzenia czynności serca i/lub wątroby, duże stężenie potasu we krwi, kolagenozę (taką jak twardzina lub układowy toczeń rumieniowaty). Ponadto należy poinformować lekarza o: planowanym leczeniu odczulającym w celu zmniejszenia reakcji uczuleniowych na użądlenia pszczół lub os, znieczuleniu lub zabiegu chirurgicznym, dializie lub innym rodzaju filtracji krwi. Należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych aktualnie lub ostatnio lekach, również tych, które wydawane są bez recepty (włącznie z lekami ziołowymi). Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu któregokolwiek z wymienionych leków, gdyż mogą one osłabić działanie leku Sumilar: leki przeciwbólowe i przeciwzapalne (np. niesteroidowe leki przeciwzapalne, tzw. NLPZ, takie jak ibuprofen, indometacyna lub kwas acetylosalicylowy); leki stosowane w leczeniu niskiego ciśnienia tętniczego krwi, wstrząsu, niewydolności serca, astmy oskrzelowej lub alergii, takie jak efedryna, nor adrenalina, adrenalina, izoproterenol, dobutamina lub dopamina; ryfampicyna (antybiotyk stosowany w wleczeniu gruźlicy); ziele dziurawca (roślinny lek stosowany w leczeniu depresji); eki przeciwnowotworowe (chemioterapia); leki zapobiegające odrzuceniu przez organizm przeszczepionego narządu, takie jak cyklosporyna lub takrolimus; leki moczopędne, takie jak furosemid; leki zwiększające stężenie potasu we krwi, takie jak spironolakton, triamteren, amiloryd, sole potasu i heparyna (lek przeciwzakrzepowy), trimetoprym, takrolimus, cyklosporyna,  steroidowe leki przeciwzapalne (np. prednizolon); allopurynol (lek stosowany w celu zmniejszenia stężenia kwasu moczowego we krwi); prokainamid (lek stosowany w zaburzeniach czynności serca); leki, które mogą zmienić liczbę krwinek; ketokonazol i itrakonazol (leki przeciwgrzybicze); erytromycyna (antybiotyk stosowany w leczeniu niektórych zakażeń bakteryjnych); rytonawir (lek stosowany u pacjentów z zakażeniem wirusem HIV); diltiazem (lek stosowany w leczeniu niektórych chorób serca i wysokiego ciśnienia tętniczego krwi); leki przeciwcukrzycowe (doustne i insulina); lit (stosowany w chorobach psychicznych).   Jeśli jesteś w ciąży lub ją podejrzewasz oraz gdy karmisz piersią. Nie stosować w okresie ciąży ani w okresie karmienia piersią.