Thiamazolum jest substancją stosowaną w zachowawczym leczeniu nadczynności tarczycy, zwłaszcza w przypadku małego wola albo jego braku. Thiamazolum stosuje się również do przygotowania do operacyjnego usunięcia tarczycy, a także u młodszych pacjentów. Thiamazolum podaje się pacjentom w przypadku, gdy nie można usunąć tarczycy chirurgicznie. Thiamazolum służy także do przygotowania do podania jodu radioaktywnego i w czasie przerw w podawaniu jodu radioaktywnego. Ponadto Thiamazolum podaje się przed badaniami diagnostycznymi z użyciem środków kontrastowych zawierających jod.
Przeciwwskazania:
Gdy masz nadwrażliwość na pochodne tiokarbamidu, tiamazol lub inne składniki preparatu, zmiany w obrazie krwi, uszkodzenie szpiku, nadczynność tarczycy z wolem zamostkowym lub uciskającym oraz zaburzenia czynności wątroby. Gdy przyjmujesz preparaty jodu. Ponadto należy poinformować lekarza o wszystkich ostatnio przyjmowanych lekach, nawet tych dostępnych bez recepty. Jeśli jesteś lub przypuszczasz, że jesteś w ciąży, a także gdy karmisz piersią (W ciąży stosować jedynie w przypadku, gdy zastosowanie u matki jest bezwzględnie konieczne. Ostrożnie stosować w okresie karmienia piersią).
Skutki uboczne:
Alergiczne reakcje skórne (świąd, zaczerwienienie, wysypka). Zmiany w morfologii krwi, objawiają się zapaleniem błony śluzowej jamy ustnej, zapaleniem gardła, podwyższoną temperaturą ciała, tworzeniem się czyraków. Ponadto może wystąpić: gorączka polekowa, zaburzenia smaku, bóle stawowe, żółtaczka, zapalenie węzłów chłonnych, ostry obrzęk ślinianek, zaniżony poziom płytek krwi, zapalenie naczyń krwionośnych, zapalenie nerwów i zaburzenia czucia, wypadanie włosów, liszaj rumieniowaty, zespół insulinowy przebiegający ze znacznym niedocukrzeniem. Tiamazol stosowany w zbyt dużych dawkach może prowadzić do niedoczynności tarczycy lub wieloguzkowego przerostu tarczycy. Lek stosowany zgodnie z zaleceniami nie wpływa na sprawność psychomotoryczną, zdolność prowadzenia pojazdów oraz obsługę maszyn.
Powrót do listy
