Moxifloxacini hydrochloridum to substancja wykorzystywana w leczeniu zakażeń bakteryjnych układu oddechowego takich jak zapalenie zatok, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli czy zapalenie płuc.
Przeciwwskazania:
- nadwrażliwość na lek lub inne leki z grupy fluorochinolonów,
- w okresie ciąży i karmienia piersią;
- stosowanie u dzieci i młodzieży do zakończenia okresu wzrastania;
- przy chorobach serca: tzw. wydłużonym odstępie QT w EKG lub podczas przyjmowania innych leków mogących ten odstęp wydłużać, niewydolności serca, niektórych zaburzeniach rytmu serca, bradykardii (wolnym rytmie serca), w zawale serca; ciężkiej niewydolność wątroby lub nerek, zaburzeniach stężenia potasu we krwi.
Leku nie należy stosować, jeśli kiedykolwiek po stosowaniu leków z tej grupy doszło do zapalenia ścięgien. Nie stosować u chorych z zaburzeniami wchłaniania węglowodanów (zespołami dziedzicznymi). Ostrożnie u chorych z chorobami neurologicznymi, zwłaszcza gdy towarzyszą im drgawki.
Skutki uboczne:
Możliwe skutki uboczne: nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunka, czasami objawy uczuleniowe, np. wysypka skórna, rumień grudkowoplamisty, pokrzywka, świąd skóry, bóle głowy; wydłużenie odstępu QT w EKG, kołatanie serca, migotanie przedsionków, drżenia mięśni, zwiększona potliwość, zaburzenia smaku; omamy, senność, omdlenia; nadkażenie drożdżakami (kandydoza jamy ustnej, kandydoza pochwy); rzadko dochodzi do przejściowego, łagodnego zwiększenia poziomu enzymów wątrobowych i fosfatazy zasadowej, żółtaczki, pogorszenia funkcji nerek oraz przejściowego spadku ilości białych krwinek i/lub płytek krwi; bardzo rzadko obserwowano zapalenie błony śluzowej żołądka i jelit (tzw. rzekomobłoniaste zapalenie jelit); gorączkę poantybiotykową i ciężkie reakcje uczuleniowe (wstrząs anafilaktyczny), zerwanie ścięgien, zatrzymanie akcji serca.
Powrót do listy