Milnaciprani hydrochloridum to substancja wykorzystywana w leczeniu depresji oraz w przebiegu zaburzeń afektywnych u dorosłych.
Przeciwwskazania:
- Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu
- Zaawansowana postać łagodnego przerostu gruczołu krokowego z trudnościami w oddawaniu moczu.
- Należy ostrożnie stosować w niewydolności nerek, u chorych z nadciśnieniem tętniczym i chorobami serca, u chorych z jaskrą z otwartym kątem przesączania.
- Nie stosować u dzieci poniżej 15. roku życia.
Działania niepożądane:
Działania niepożądane obserwuje się głównie w czasie pierwszego tygodnia podawania milnacipranu, ustępują w dalszym przebiegu leczenia. Działania te są na ogół łagodne i rzadko powodują konieczność przerwania leczenia.
W czasie badań klinicznych, gdy stosowano milnacipran jako jedyny lek lub w przypadku skojarzenia z innymi lekami psychotropowymi, częściej niż u osób przyjmujących placebo obserwowano następujące objawy: zawroty głowy, nadmierne pocenie, lęk, uderzenia gorąca, zaburzenia oddawania moczu.
Do mniej często stwierdzanych objawów niepożądanych należą: nudności, wymioty, suchość w ustach, zaparcia, kołatanie serca. W rzadkich przypadkach wystąpić mogą następujące działania niepożądane: zespół serotoninowy, gdy stosowano leczenie skojarzone z innymi lekami, umiarkowane zwiększenie aktywności aminotransferaz nie mające znaczenia klinicznego. Ponadto, niektóre objawy niepożądane wynikają z samej depresji: usunięcie zahamowania psychoruchowego zwiększające ryzyko samobójstwa, zmiana fazy choroby z depresyjnej na maniakalną, wystąpienie zespołu majaczeniowego u chorych z zaburzeniami psychotycznymi, objawy lęku napadowego (w połączeniu z lekami przeciwdepresyjnymi o działaniu psychostymulującym).
Powrót do listy