Isradipinum odnajduje zastosowanie w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Isradipinum działa rozszerzając naczynia krwionośne, co pozwala na na łatwiejszy transport krwi i tlenu do mięśnia sercowego, dzięki temu zmniejsza się wysiłek serca.
Przeciwwskazania:
Kiedy nie stosować leku
- jeśli u pacjenta stwierdzono uczulenie (nadwrażliwość) na izradypinę
- jeśli u pacjenta stwierdzono wstrząs spowodowany niewystarczającą pracą serca (wstrząs kardiogenny);
- jeśli występuje silny ból w klatce piersiowej (dusznica bolesna);
- podczas lub w ciągu miesiąca od zawału mięśnia sercowego;
Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując lek
Przed rozpoczęciem zażywania leku należy poinformować lekarza o:
- zaburzeniach czynności wątroby lub nerek;
- ciężkiej chorobie serca (przewlekła niewydolność serca, potwierdzony lub podejrzewany zespół chorego węzła zatokowego bez wszczepionego rozrusznika);
- o zwężeniu aorty lub małej rezerwie sercowej; - niskim ciśnieniu krwi.
Stosowanie leku z innymi lekami
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również tych, które wydawane są bez recepty.
Należy w szczególności powiadomić lekarza o przyjmowaniu:
- innych leków nasercowych;
- leków stosowanych w padaczce (leków przeciwdrgawkowych, np. fenytoina, fenobarbital);
- leków stosowanych w leczeniu owrzodzeń żołądka (takich jak cymetydyna);
- antybiotyków (np. ryfampicyna, erytromycyna, klarytromycyna);
- leków stosowanych w leczeniu HIV/AIDS (leków przeciwwirusowych, np. rytonawir); - doustnych leków przeciwgrzybiczych (np. ketokonazol).
Działania niepożądane:
Niektóre działania niepożądane mogą jednak mieć ciężki przebieg, szczególnie:
- wysypka, swędząca pokrzywka skórna, obrzęk twarzy, obrzęk warg, języka lub innych części ciała, świszczący lub utrudniony oddech (objawy alergii);
- nagły i uciążliwy ból w piersiach, duszności, trudności z oddychaniem w pozycji leżącej, opuchlizna stóp lub nóg, nieregularne bicie serca (objawy zaburzeń serca);
- samoistne krwawienia lub zasiniaczenia (objawy niskiej liczby płytek krwi);
- zawroty głowy, uczucie pustki w głowie (objawy niskiego ciśnienia krwi);
- gorączka, ból gardła lub owrzodzenie ust z powodu infekcji (objawy niskiej liczby krwinek białych);
- niska liczba czerwonych krwinek (niedokrwistość);
- zażółcenie skóry i oczu, nudności, utrata apetytu, występowanie moczu o jasnym zabarwieniu (objawy zaburzeń wątroby);
- depresja, zaburzenia widzenia, niewyraźne widzenie.
W czasie stosowania leku wystąpiły także przypadki osłabienia, porażenia kończyn lub twarzy, trudności w mówieniu, nagła utrata koncentracji (objawy zaburzeń układu nerwowego, udar).
Do innych działań niepożądanych leku należą:
Bardzo częste działania niepożądane (występuje częściej niż u 1 na 10 pacjentów):
- nagłe zaczerwienienie twarzy;
- ból głowy;
- obrzęki obwodowe (opuchnięcie na skutek nagromadzenia płynu, głównie wokół kostek nóg oraz nadgarstków).
Częste działania niepożądane (występuje u 1 do 10 pacjentów na 100 pacjentów):
- tachykardia (uczucie szybkiego bicia serca), kołatanie serca;
- zawroty głowy;
- uczucie nadmiernego zmęczenia, złe samopoczucie;
- dyskomfort w jamie brzusznej;
- duża objętość moczu;
- duszność;
- wysypka.
Niezbyt częste działania niepożądane (występuje u 1 do 10 pacjentów na 1 000 pacjentów):
- zwiększenie masy ciała; - niedociśnienie.
Bardzo rzadkie działania niepożądane (występuje rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów):
- małopłytkowość, leukopenia, niedokrwistość;
- anoreksja, zmniejszenie apetytu;
- depresja, lęk, nerwowość;
- niedoczulica, parestezje, senność;
- zaburzenia widzenia, niewyraźne widzenie;
- niemiarowość komorowa, zawał mięśnia sercowego, niewydolność serca, dusznica bolesna, migotanie przedsionków, bradykardia;
- kaszel;
- wymioty, nudności, rozrost dziąseł;
- zwiększenie wartości wyników badań czynnościowych wątroby, zapalenie wątroby;
- skórne reakcje alergiczne, świąd, nadmierne pocenie się, reakcje anafilaktyczne i obrzęk naczynioruchowy, nadwrażliwość na światło;
- bóle stawów, bóle pleców, kurcze mięśni, bóle kończyn;
- zaburzenia erekcji, ginekomastia;
- osłabienie.
Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
- bezsenność;
- przejściowy napad niedokrwienny;
- omdlenie;
- udar;
- suchość błony śluzowej jamy ustnej, zaparcie, biegunka;
- letarg, ból w klatce piersiowej.
Powrót do listy