Ioversolum jest to substancja cieniująca, służąca do diagnostyki rentgenowskiej. Ioversolum stosuje się do angiografii układu sercowo naczyniowego, arteriografii naczyń mózgowych, wieńcowych, obwodowych, trzewnych i nerkowych, do aortografii, do wentrykulografii lewej komory serca, flebografii i dożylnej urografii wydzielniczej. Ponadto Ioversolum używany jest w tomografii komputerowej głowy oraz innych narządów.
Przeciwwskazania:
Stwierdzona nadwrażliwość na środki cieniujące zawierające jod.
Ostrzeżenia:
Po podaniu środków cieniujących zawierających jod obserwowano poważne lub zagrażające życiu powikłania. Konieczne jest właściwe przygotowanie ośrodka wykonującego badania, do leczenia powikłań po podaniu środków kontrastujących.
Ioversolum może wywołać wstrząs anafilaktyczny lub inne reakcje alergiczne. Do najczęstszych objawów niepożądanych należą: nudności, wymioty, duszność, wyprysk, pokrzywka i spadek ciśnienia tętniczego. Zwiększone ryzyko tych powikłań występuje u pacjentów z udokumentowaną nadwrażliwością na związki jodu, alergią lub innymi rodzajami nadwrażliwości. W tych przypadkach należy starannie rozważyć czy spodziewane korzyści przewyższają ryzyko podania preparatu. Podczas badania musi być przygotowany i dostępny zestaw reanimacyjny.
Po arteriografii tętnic mózgowych lub selektywnej arteriografii rdzeniowej mogą wystąpić poważne powikłania neurologiczne, nawet niedowłady. Związek przyczynowo skutkowy pomiędzy podaniem kontrastu a objawami neurologicznymi nie został dokładnie ustalony, gdyż wcześniejszy stan pacjentów i stosowane podczas badania techniki stanowią czynnik ryzyka i mogą być przyczyną powikłań. Nie wolno wstrzykiwać środka cieniującego dotętniczo po podaniu leków obkurczających naczynia, ponieważ mogą one znacznie nasilać potencjalne neurologiczne skutki uboczne.
Należy zachować szczególną ostrożność w stosowaniu preparatu u pacjentów ze znacznie upośledzoną funkcją nerek, niewydolnością nerkowo wątrobową oraz anurią, zwłaszcza przy podawaniu dużych dawek środka cieniującego.
U pacjentów z gammapatiami monoklonalnymi ( szpiczak mnogi, makroglobulinemia Waldenstroma), cukrzycą i anemią sierpowatą, dożylne podanie środków cieniujących zawierających jod może być związane ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia objawów ubocznych. U osób tych można uniknąć znacznego upośledzenia funkcji nerek dzięki odpowiedniemu nawodnieniu przed wstrzyknięciem Ioversolum. Środki kontrastowe zawierające jod mogą okazać się niebezpieczne przy podawaniu dożylnym także u pacjentów, u których rozpoznano lub podejrzewa się guz chromochłonny nadnerczy, u osób z nadczynnością tarczycy lub autonomicznym guzkiem tego gruczołu.
Doniesienia wskazujące na możliwość wystąpienia przełomu tarczycowego po dożylnym podaniu jodowanych środków cieniujących u pacjentów z nadczynnością tarczycy lub guzkiem autonomicznym sugerują, że u osób tych istnieje podwyższone ryzyko stosowania wszystkich preparatów z tej grupy.
Działania niepożądane:
Działania niepożądane występują zwykle w niewielkim lub umiarkowanym nasileniu, są krótkotrwałe i ustępują samoistnie bez leczenia. Do działań niepożądanych należą: bóle głowy, nudności, wymioty, uczucie gorąca i bólu, spadek ciśnienia tętniczego krwi i wysypki skórne.
Powrót do listy