Dihydrocodeini tartras jest substancją opioidową o bardzo mocnym działaniu przeciwbólowym. Łagodzi silny i umiarkowany ból oraz bóle przewlekłe. Dihydrocodeini tartras może uzależniać.
Przeciwwskazania:
- jeśli u pacjenta stwierdzono uczulenie (nadwrażliwość) na winian dihydrokodeiny lub laktozę;
- jeśli u pacjenta występuje niewydolność oddechowa;
- jeśli u pacjenta występuje niedrożność dróg oddechowych;
- jeśli pacjent przechodzi ostry napad astmy oskrzelowej;
- u dzieci poniżej 12 roku życia.
Ostrzeżenia i środki ostrożności:
- uzależnienie od leków opioidowych;
- wysokie ciśnienie śródczaszkowe;
- urazy głowy;
- zaburzenia czynności dróg żółciowych;
- zapalenie trzustki;
- ciężka niewydolność nerek;
- ciężka choroba obturacyjna płuc;
- ciężkie przypadki serca płucnego;
- depresja ośrodka oddechowego (spłycenie a następnie ustanie oddechu);
- astma;
- zaparcia;
- niedoczynność tarczycy;
- niewydolność wątroby;
- podeszły wiek pacjenta;
- stosowanie leków z grupy inhibitorów monoaminooksydazy;
- nietolerancja niektórych cukrów, wymaga konsultacji z lekarzem, przed zażyciem.
W czasie stosowania, nie spożywać alkoholu.
Działania niepożądane:
Bardzo często (występują częściej niż u 1 na 10 osób): zaparcia, senność (lekkie zmęczenie do otępienia w zależności od dawki).
Często (występują u 1 do 10 na 100 osób): ból głowy, nudności, mdłości, wymioty.
Niezbyt często (występują u 1 do 10 na 1000 osób): zawroty głowy, halucynacje, reakcje skórne np. świąd, wysypka; pokrzywka, zatrzymanie moczu, kolka żółciowa, wzrost ciśnienia w woreczku żółciowym.
Rzadko (występują u 1 do 10 na 10 000 osób): stan dezorientacji, zaburzenia w odbiorze rzeczywistości, niedociśnienie, spadek ciśnienia krwi.
Bardzo rzadko (występują rzadziej niż u 1 na 10 000 osób): niewydolność oddechowa, niedrożność porażenna jelita.
Powrót do listy