Amoxicillinum jest półsyntetycznym antybiotykiem β-laktamowym o właściwościach bakteriobójczych, wrażliwym na działanie β-laktamazy. Amoxicillinum charakteryzuje się dobrą przenikalnością do wszystkich tkanek i płynów śródmiąższowych, na przykład skóry, tkanki tłuszczowej, płynu opłucnowego, płynu otrzewnowego, torebki stawowej, żółci, nerek, cieczy wodnistej oka, kości, błon śluzowych i moczu, doprowadzając do stężenia odpowiedniego, aby osiągnąć efekt terapeutyczny. Amoxicillinum wykazuje działanie przeciw bakteriom Gram-dodatnim, jak i Gram-ujemnym (Salmonella, Shigella, E. coli, Haemophilus influenzae, Bortadella pertussis, Proteus mirabilis).
Amoxicillinum stosuje się w celu leczenia
- zakażeń górnych i dolnych dróg oddechowych wywołanych przez paciorkowce α- i β-hemolizujące, S. pneumoniae, Staphylococcus spp. i H. influenzae, nie wytwarzające penicylinazy;
- zakażeń dróg moczowych wywołanych przez E. coli, P. mirabilis, S. faecalis;
- zakażeń żołądkowo-jelitowe wywołanych przez H. pylori, Salmonella spp., Shigella spp.;
- zakażeń skóry i tkanek miękkich wywołanych przez paciorkowce α- i β-hemolizujące, nie wytwarzających penicylinazy Staphylococcus spp. i E. coli;
- rzeżączki ostrej niepowikłanej wywołanwj przez N. gonorrhoeae;
- ostrego zapalenia ucha środkowego;
- zapalenia migdałków podniebiennych (udokumentowane zakażenie paciorkowcami β-hemolizującymi grupy A);
- zapalenia i zapobiegania zapaleniu wsierdzia;
- wczesnej postaci boreliozy (stadium I);
- eradykacji Helicobacter pylori w skojarzeniu z innymi lekami;
- ostrego bakteryjnego zapalenia zatok;
- zakażeń stawów;
- zakażeń w stomatologii;
- innych zakażeń wywołanych przez wrażliwe bakterie np.: posocznica wywołana E. coli, zakażenia szpiku wywołane przez Staphylococcus aureus, zakażenia w obrębie jamy brzusznej, zakażenia pooperacyjne o etiologii mieszanej (tlenowo-beztlenowej);
- oraz w celu profilaktyki zakażeń chirurgicznych.
Przed rozpoczęciem leczenia Amoxicillinum należy przeprowadzić badanie antybiotykowrażliwości wyizolowanego szczepu, wywołującego zakażenie. Leczenie może być wdrożone przed uzyskaniem wyniku antybiogramu.
Przeciwwskazania:
- nadwrażliwość na amoksycylinę lub na jakikolwiek antybiotyk β-laktamowy;
- ciężka niewydolność nerek;
- wystąpienie w przeszłości żółtaczki lub zaburzeń czynności wątroby spowodowanych przez amoksycylinę;
- produktów leczniczych zawierających w swoim składzie amoksycylinę z kwasem klawulanowym[5] nie wolno stosować u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby.
Działania niepożądane:
W całości działania niepożądane były rejestrowane u 13% pacjentów.
Zaburzenia przewodu pokarmowego:
- biegunka, nudności, wzdęcia, utrata apetytu, luźne stolce, niestrawność
- świąd odbytu
- suchość błony śluzowej jamy ustnej
- zaburzenia smaku
- umiarkowane i przemijające zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zapalenie wątroby, żółtaczka zastoinowa
- rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy, krwotoczne zapalenie okrężnicy
- powierzchowne przebarwienie zębów.
Reakcje alergiczne:
- wysypka, osutka, pokrzywka
- rumień wielopostaciowy
- wstrząs anafilaktyczny
- zespół Stevensa-Johnsona
- martwica toksyczno-rozpływna naskórka
- obrzęk krtani
- choroba posurowicza
- pęcherzowe i złuszczające zapalenie skóry
- gorączka polekowa.
Zaburzenia układu krwiotwórczego:
- agranulocytoza
- niedokrwistość hemolityczna
- trombocytopenia
- eozynofilia.
Zaburzenia OUN:
- zawroty i bóle głowy
- hiperkineza
- drgawki.
Zaburzenia nerek i dróg moczowych:
- śródmiąższowe zapalenie nerek
- krystaluria.
Przedłużone i wielokrotne stosowanie amoksycyliny może powodować nadkażenia i kolonizację opornymi drobnoustrojami lub drożdżami wywołującymi kandydozę błony śluzowej jamy ustnej i pochwy.
Powrót do listy