Adenozyna zaliczana jest do organicznych związków chemicznych, należących do grupy nukleozydów, którą tworzy adenina wraz z pierwszym węglem pierścienia rybozy wiązaniem β-N9-glikozydowym. Substancja ta pełni istotną funkcję w takich przemianach biochemicznych, jak transport energii (trifosforan adenozyny ATP, difosforan adenozyny ADP), reakcje metylacji (S-adenozylometionina), przekazywanie informacji genetycznej (składnik RNA) oraz przekazywanie informacji w transdukcji sygnału (wtórny przekaźnik cAMP). Ponadto pełni rolę neuroprzekaźnika o działaniu ograniczającym w ośrodkowym układzie nerwowym OUN. Adenozyna wykorzystywana jest w zwalczaniu napadowego częstoskurczu nadkomorowego, częstoskurczu z wąskimi zespołami QRS, przy którym pozostaje zachowana miarowość rytmu serca. Oprócz tego substancję cechuje działanie rozszerzające naczynia krwionośne. Stosowana jest poprzez bolus do żył kończyny górnej, bądź żył centralnych z uwagi na krótki czas półtrwania (w tym przypadku u dzieci stosuje się 3-5 ml roztworu soli fizjologicznej dla przepłukania).
Działanie niepożądane
Wśród efektów ubocznych wymienia się m.in. przejściowy blok AV I, II czy III stopnia, przedwczesne pobudzenia komorowe, bądź nadkomorowe, jak również tachykardię zatokową czy bradykardię zatokową.
Powrót do listy