Na żylaki cierpi około 8-10% ludzi. Są to pojedyncze lub mnogie rozdęcia żyły, lub kompleksu żył połączone z niewydolnością zastawek żylnych w ich obrębie. Żylaki tworzą się przeważnie na kończynach dolnych lub w dolnym odcinku tułowia. Ich powstawaniu sprzyjać może wrodzona wiotkość (osłabienie ścian żylnych) oraz długotrwała pozycja stojąca (np. w pracy).
Objawem żylaków może być ból, zmęczenie i znaczna ociężałość nóg. W niektórych przypadkach występować może także uczucie rozpierania ich od wewnątrz oraz przelotne kurcze mięśniowe. Długotrwałe stanie i siedzenie potęgują powyższe dolegliwości.
Pomocne w walce z żylakami jest regularne kilkominutowe unoszenie nóg co kilka godzin, unikanie wszelkiego ucisku utrudniającego odpływ krwi z kończyn dolnych, nienoszenie elastycznych pończoch i opasek.
Żylaki, zwłaszcza powikłane procesem zapalno-zakrzepowym, mają tendencje do krwawień, lub powstawania trudno gojących się owrzodzeń skórnych. W niektórych przypadkach konieczna jest interwencja chirurgiczna. Zabieg operacyjny polegający na usunięciu niewydolnej żyły, jest wciąż uważany za metodę najszybciej rozwiązującą problem.
W przypadku gdy zmianom nie towarzyszą poważne uszkodzenia głównych pni żylnych w kończynach dolnych, można pozbyć się ich stosując skleroterapię kompresyjną. W trakcie takiego zabiegu wstrzykuje się do światła żylaków podrażniających ścianki naczynia żylne. Wytwarzają one włókna firynowe, dzięki którym dochodzi do zrośnięcia się światła żyły. Żylak zmienia się we włóknisty postronek, zostaje wyłączony z układu żylnego i z czasem zostaje wchłonięty, w przypadku niewielkich żyłek - w całości.
Powrót do listy