W trakcie zwyrodnienia stawu powstają destrukcyjne zmiany chrząstki stawowej. Osoby zmagające się z tego rodzaju dolegliwościami przeważnie skarżą się na poranną sztywność stawu - przeważnie może ona trwać powyżej pół godziny - ale także nasilający się ból po dłuższym chodzeniu. Do tego dochodzi jeszcze obecność wyrośli kostnych, czyli tzw. osteofitów, które stwierdzane są w badaniu radiologicznym stawu. Wszystko to daje nam pełny obraz choroby zwyrodnieniowej.
Charakterystyczny dla choroby zwyrodnieniowej stawu biodrowego jest ból wywodzący się ze stawu pojawiający się w trakcie ruchu i zmiany stwierdzone za pomocą badania radiologicznego takie jak osteofity panewki stawu lub główki kości udowej.
Najczęstszym objawem zwyrodnienia stawu biodrowego jest ból spowodowany ruchem i obciążeniem kończyny, który staje się intensywniejszy podczas pierwszych ruchów po okresie bezruchu, zlokalizowany od pachwiny do kolana, najczęściej w przednio-bocznej i przedniej części uda.
Ból przy tej dolegliwości zlokalizowany jest w pachwinie oraz na przodzie lub z boku uda. Dolegliwości przybierają na sile po okresie bezruchu (takie zjawisko określane jest mianem „gel phenomenon”). Przeważnie pojawia się ograniczenie ruchomości stawu biodrowego. U chorego pojawiają się trudności z założeniem nogi na nogę, częste jest skrócenie chorej kończyny np. na skutek przykurczu w stawie.
Nie istnieje skuteczna metoda na trwałe wyleczenie tej choroby, ale możliwe jest za pomocą odpowiedniego leczenia zachowawczego zmniejszenie bólu, a nawet utrzymanie lub zwiększenie zakresu ruchów w stawach i tym samym ograniczenie kalectwa.
Pierwszym ważnym krokiem jest dążenie do redukcji otyłości. Ważne miejsce zajmuje także kinezyterapia. W chorobie zwyrodnieniowej kolana chodzi głównie o wzmocnienie mięśnia czworogłowego uda.
Chorzy cierpiący na zaawansowaną chorobę zwyrodnieniową, w przypadku których nieskuteczne okazuje się stosowanie leków i którzy mają coraz większe trudności w wykonywaniu codziennych czynności, są kierowani przez lekarza pierwszego kontaktu do ortopedy, który rozważy możliwość leczenia operacyjnego. Radykalną operacją z całkowitą wymianą stawu jest alloplastyka, czyli założenie endoprotezy (wewnętrznej protezy) stawu kolanowego czy biodrowego. U zdecydowanej większości chorych zabieg ten zapewnia znaczne zmniejszenie bólu i poprawę w poruszaniu się.
Powrót do listy