Problem zrośniętych palców, tzw. syndaktylia, jest to rzadkie schorzenie, które częściej występuje u ssaków, takich jak siamang (gatunek gibona). Takim mianem określa się także stan, w którym palce są bardzo blisko siebie lub rodzaj pomostu skórnego, który łączy palce. Takie zrośnięcie się może być częściowe lub całkowite. Jego rozpoznania można dokonać zaraz po urodzeniu.
Syndaktylia należy do najczęściej występujących wad ręki. Charakterystyczne dla niej jest zrośnięcie się lub połączenie skórą dwóch, lub więcej palców. W niemal połowie przypadków jest ona obustronna i symetryczna i częściej występuje u płci męskiej. Zazwyczaj obejmuje połączenia palca trzeciego i czwartego. W przypadku syndaktylii prostej połączone są dwa lub więcej palców, natomiast przy złożonej połączone są dodatkowo kości zrośniętych palców.
Tego rodzaju wada tworzy się w około 16 tygodniu życia płodu. Do tej pory nie udało się ustalić przyczyn jej powstawania. Zjawisko to występuje czasem w kilku pokoleniach, a czasami odnotowuje się pojedyncze przypadki jego występowania w rodzinie. Dlatego też nie wiadomo tak naprawdę, jaki wpływ mają czynniki genetyczne. Mimo wszystko zauważono, że w przypadku osób cierpiących na syndrom Downa, ryzyko wystąpienia zrośniętych palców jest większe.
Tego rodzaju schorzenie, gdy występuje na palcach kończyn górnych, może utrudniać codzienne funkcjonowanie - choremu trudno jest chwytać rzeczy. W związku z tym dobrze jest, możliwie jak najwcześniej przyprowadzić dziecko do lekarza pediatry lub chirurga (najlepiej w wieku 2,3 lat).
Metodą na leczenie zrośniętych palców jest zabieg operacyjny. Bardzo ważne jest także stosunkowo wczesne jego przeprowadzenie, ponieważ tego typu schorzenie może oddziaływać na psychikę pacjenta, który może mieć wiele kompleksów w związku z wyglądem swoich palców.
Jeżeli chodzi o zrośnięte palce stóp, lekarze mówią, że nie wymagają one leczenia operacyjnego – ryzyko zabiegu przewyższa ewentualne korzyści, bowiem zrośnięte palce stóp nie są przeszkodą w życiu. Jednak dorosły pacjent może zdecydować się na rozdzielenie tych palców.
Z pewnością wielu młodych rodziców, których dzieci urodziły się ze zrośniętymi palcami, staje przed dylematem czy powinni narażać je na ból rozcinania teraz, czy może zaczekać, aż kiedyś podejmą tę decyzję samodzielnie. Co więcej, boją się, że nie robiąc nic, ich dzieci w przyszłości mogą mieć z tego powodu kompleksy. By rozwiać te wątpliwości, warto skonsultować się osobiście z chirurgiem. Czasami bowiem rozdzielenie palców jest jedynie formą zabiegu kosmetycznego, ponieważ wada nie ma wpływu na chodzenie. Jednak wiele dorosłych osób skarży się, że zrośnięte palce u nóg zaczęły przeszkadzać im w chodzeniu dopiero w późniejszym wieku. Z pewnością lekarz pomoże w podjęciu odpowiedniej decyzji, ale tak naprawdę tylko od nas zależy czy chcemy wykonać zabieg.
Powrót do listy