Mianem TORCH określa się grupę chorób infekcyjnych, które odpowiedzialne są za choroby u kobiet w ciąży i mogą powodować wady wrodzone u ich dzieci.
Toksoplazmoza (Toxoplasmosis) – jest to choroba pasożytnicza spowodowana przez zakażenie pierwotniakiem Toxoplasma gondii. Zakażenie toksoplazmozą stanowi jedno z najczęstszych zakażeń pasożytniczych i występuje niemal na całym świecie. Mimo że wiele osób jest zarażonych, to jednak niewiele z nich choruje. Reszta to nosiciele. Zakażenie to może być przenoszone w tracie ciąży poprzez łożysko, z matki, na dziecko. Szczególne zagrożenie stwarza zakażenie w czasie ciąży. Może wtedy dojść do poronienia, a nawet powstania wad wrodzonych. Jest to jednak uzależnione od okresu ciąży, w którym doszło do zakażenia matki.
Pozostałe zakażenia takie jak kiła, zapalenie wątroby typu B, zakażenia wirusem Epsteina-Barr, HIV, Varicella-zoster, enterowirusami i ludzkimi parwowirusami.
Różyczka (Rubella) – jest to choroba wirusowa, która przenoszona jest drogą kropelkową. Znana jest także pod nazwą niemieckiej odry. W przypadku gdy wystąpi u kobiety we wczesnym okresie ciąży (do 12 tygodnia), może spowodować u dziecka bardzo poważne zmiany rozwojowe, do których zalicza się: choroby serca, pośledzenie wzrostu, głuchota, choroby krwi, zaburzenia wzroku, zapalenie płuc. Problemy, które mogą wystąpić w okresie dzieciństwa to między innymi choroby centralnego układu nerwowego, zaburzenia odporności i choroby tarczycy.
Wirus cytomegalii (CMV) to kolejny wirus mogący być odpowiedzialny za zakażenie u matki. Bardzo często dochodzi do zakażenie CMV. Występuje ono na wszystkich szerokościach geograficznych u wszystkich grup socjoekonomicznych. Przykładowo, zarażona tym wirusem jest więcej niż połowa Amerykanów, jednak zwykle nie wywołuje on ostrej choroby. Dla wielu osób zakażenie tym rodzajem wirusa nie stanowi poważnego problemu. Wyjątkiem są osoby mające częsty kontakt z dziećmi, płodami i noworodkami oraz osoby z upośledzoną lub obniżoną odpornością. Zakażenie płodu ma miejsce podczas porodu zaś noworodka -podczas karmienia, z mlekiem matki.
U zakażonych niemowląt mogą pojawić się ciężkie zaburzenia takie jak ogólne zakażenie z powiększeniem wątroby i śledziony, mogące prowadzić niekiedy do śmierci. Do powikłań noworodków z zakażeniem CMV zaliczamy także żółtaczkę, niedokrwistość hemolityczną, wysypkę, utratę słuchu, zapalenie naczyniówki i siatkówki, a także zanik nerwu wzrokowego, w wyniku którego może dojść do pogorszenia widzenia. Może dojść także do zapalenia wątroby lub płuc, upośledzenia umysłowego i wylewów wewnątrzczaszkowych.
Wirus opryszczki (Herpes simplex virus - HSV) należy do często spotykanych zakażeń wirusowych. Do najczęstszych zakażeń HSV zalicza się opryszczkę warg i opryszczkę narządów płciowych, oba mogą nawracać. Najczęstsze źródła zakażenia to kontakty oralne oraz płciowe. Do zakażenia może dojść także podczas porodu drogą naturalną – wirus przenosi się z zakażonej matki na noworodka. W związku z tym zakażenie w przypadku kobiet w ciąży jest wskazaniem do cesarskiego cięcia. Wirus u dziecka rozprzestrzenia się po całym organizmie, atakując wiele narządów, dlatego odpowiednie leczenie przeciwwirusowe powinno być wdrożone jak najszybciej.
Konsekwencją zakażenia mogą być niegroźne zmiany pęcherzykowe zlokalizowane na obszarze skóry oraz ciężkie zakażenia mózgu, wątroby i innych narządów, które w efekcie prowadzą do trwałego uszkodzenia centralnego układu nerwowego, a w niektórych przypadkach nawet do śmierci.
Jeżeli u kobiety ciężarnej istnieje podejrzenie wystąpienia którąkolwiek infekcji zespołu TORCH zaleca się wykonanie panelu badań, ponieważ zakażenie w trakcie trwania ciąży może nieść ze sobą poważne konsekwencje dla nienarodzonego jeszcze dziecka, ponieważ czynnik zakaźny przenika przez łożysko do krążenia płodu i może powodować powstanie wad wrodzonych.
Największym ryzykiem dla noworodka jest różyczka przebyta przez ciężarną we wczesnym stadium ciąży. Jeżeli u kobiety występuje wysypka lub objawy charakterystyczne dla różyczki, konieczne jest przeprowadzenie odpowiednich testów laboratoryjnych, aby potwierdzić lub wykluczyć zagrożenie.
Powrót do listy