ZBB, Choroba Duplaya, czyli tak zwany zespół bolesnego barku. Przeważnie za ten rodzaj dolegliwości odpowiada uszkodzenie ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego. Rozróżnić można kilka jego postaci i podział taki uzależniony jest od przyczyn powstawania: z przerwaniem pierścienia mięśni rotatorów (chory nie jest w stanie unieść ręki powyżej pewnego poziomu), z odkładającymi się złogami wapniowymi w ścięgnach mięśni w stawie barkowym (dochodzi do ataków nagłego bólu, przeważnie w godzinach nocnych, który uniemożliwia zaśnięcie oraz wykonanie łatwych dotychczas czynności), z zapaleniem kaletki podbarkowej (powstaje wysięk oraz ból nawrotowy), z zapaleniem pochewki maziowej (bardzo silny ból), z zerwaniem ścięgna, z barkiem zamrożonym.
Diagnoza:
W tym konieczne jest ustalenie lokalizacji, w której występują bóle oraz rodzaju ograniczenia sprawności tego odcinka. W sytuacji, gdy atak ostrego bólu barku pojawił się w trakcie pracy czy wykonywania nagłego ruchu, to wtedy trzeba rozważyć możliwość wystąpienia uszkodzenia pierścienia mięśni skręcających.
Objawy choroby:
Pprzede wszystkim będzie nim nagły ból, który w niektórych przypadkach staje się intensywniejszy. Czasami dochodzi do tego obrzęk, a mięsień nadgrzebieniowy jest nienaturalnie napięty. Nie występują zaburzenia czucia i odruchy są w normie. Do zaniku mięśnia naramiennego dochodzi po około 7 dniach od pojawienia się dolegliwości, a każdy ruch ramieniem sprawia coraz większy ból. Instynktownie chora osoba zaczyna bronić się przed ruszaniem chorą ręką, co powoduje znaczne ograniczenie ruchów.
Leczenie:
Stosuje się miejscowo maści, kremy, żele, zastrzyki dostawowe, ogólne leki steroidowe, niesterydowe leki przeciwzapalnych, leki przeciwbólowe, rehabilitacja, ćwiczenia, gimnastyka, fizykoterapia (leczenie ciepłem postaci przewlekłej, terapia zimnem (postaci ostrej). Gdy jednak czynnikiem powstawania bóli nie jest zapalenie stawu ramiennego, to w takich przypadkach podaje się leki odpowiednie dla danej choroby. Gdy mimo wszystko dolegliwości nie ustępują nawet po zastosowaniu leczenia zachowawczego, to wtedy można podejrzewać zespół ciasnoty podbarkowej, który wraz z uszkodzeniem pierścienia mięśni skręcających.
Powrót do listy