Zapalenie płuc bywa powikłaniem chorób zakaźnych takich jak świnka, różyczka czy grypa. Czasami może także występować samoistnie. Długotrwałe leżenie w łóżku u osób starszych czasami prowadzi do zapalenia płuc wskutek upośledzenia wentylacji. Istnieje kilka odmian bakteryjnego zapalenia płuc. Zalicza się do nich szpitalne, zachłystowe, odoskrzelowe oddechowego, płatowe. Każdy rodzaj zapalenia wymaga innego leczenia.
Charakterystycznym objawem dla tego typu schorzenia jest kaszel oddechowy połączony z gorączką, nawet do 40 st. C. Czasami dochodzą do tego duszności. Choroba przebiegać może na wiele sposobów. Uzależnione jest to od stanu organizmu chorego oraz od czynnika wywołującego zapalenie płuc. Do takich czynników zaliczyć można wirusy lub bakterie. Wirusowa odmiana zapalenia płuc daje mało charakterystyczne objawy - czasami występuje bez kaszlu, tylko z temperaturą, albo jako znaczny spadek kondycji bez żadnych dodatkowych, wyrazistych objawów.
Oddechowemu wirusowemu zapaleniu płuc w wielu przypadkach nie towarzyszą żadne zmiany słuchowe charakterystyczne dla bakteryjnej odmiany choroby. Przez to diagnoza może być utrudniona. W takiej sytuacji zalecane jest wykonanie zdjęcia rentgenowskiego, na którym widać będzie zmiany spowodowane przez chorobę.
Czasami trudno jest odróżnić zapalenie płuc od ciężkiej niewydolności krążenia. Ogólnie osłabiony organizm mimo ciężkiej choroby może nie reagować gorączką.
Gdy mowa o bakteryjnym zapaleniu płuc lekarz zleca odpowiedni antybiotyk. Wirusowe zapalenie płuc leczy się poprzez podawanie witamin oraz wypoczynkiem. O doborze metody leczenia decyduje lekarz. Podczas choroby trzeba dużo wypoczywać, oszczędzać siły, ale nie zostawać w łóżku bez przerwy. Co jakiś czas należy wstawać z łóżka, a gdy pogoda na to pozwala wychodzić na krótki spacer. Dzięki temu można wentylować płuca a ich zapalenie właśnie dlatego jest groźne, ponieważ pogarsza się wentylacja organizmu i utlenowanie krwi, co upośledza prace serca.
Znany od dawana sposób leczenia infekcji dróg oddechowych to stawianie baniek. W miejscu stawiania baniek dochodzi do przekrwienia. W związku, z tym że ciałka krwi to komórki układu immunologicznego (odpornościowego) taki zabieg umożliwia pobudzenie organizmu do walki z chorobą. O wprowadzeniu do leczenia takiej terapii decyduje lekarz. Stawiać bańki może tylko osoba wykwalifikowana. Przy chorobach układu krążenia i przewlekłych schorzeniach układu oddechowego zabieg jest niewskazany.
Powrót do listy