Zapalenie nerwu wzrokowego stanowi najczęściej spotykane schorzenie tego nerwu. Za jego powstawanie odpowiedzialne jest zakażenie bakteryjne, wirusowe lub zatrucie związkami chemicznymi. Istnieją dwie odmiany tej choroby: wewnątrzgałkowe i pozagałkowe zapalenie nerwu wzrokowego.
Za zapalenie odcinka wewnątrzgałkowego nerwu wzrokowego odpowiedzialne mogą być:
- ostre choroby zakaźne
- grypa
- choroby reumatyczne
- zakażenia swoiste, np. kiła, gruźlica
- ostre zatrucie związkami ołowiu lub dwusiarczkiem węgla
- choroby ośrodkowe układu nerwowego, np. stwardnienie rozsiane
Zapalenie zazwyczaj dotyczy tylko jednej strony. Charakterystycznym objawem w tym przypadku jest upośledzenie ostrości wzroku. Konsekwencją tej choroby może być całkowita ślepota.
By odpowiednio rozpoznać to schorzenie, należy wykonać badanie tarczy nerwu wzrokowego. Tarcza ma zatarte granice oraz jest przekrwiona. W polu widzenia dostrzegalne są ubytki odpowiadające obszarom siatkówki, w których bodźce świetlne nie mogą być przekazywane do dalszych odcinków drogi wzrokowej. Przyczyną takiego stanu jest uszkodzenie włókien nerwowych.
Zapalenie odcinka pozagałkowego nerwu wzrokowego jest ostrym zapaleniem nerwu wzrokowego, którego przyczyna nie jest jeszcze znana. W trakcie uszkodzenia nerwu wzrokowego dochodzi do deminelinizacji polegającej na utracie osłonki mielinowej. W przypadku 60% osób, które przebyły zapalenie pozagałkowe nerwu wzrokowego, w ciągu 10 lat dochodzi do rozwoju stwardnienia rozsianego. U części pacjentów mogą pojawiać się nawroty choroby.
Leczenie wymaga hospitalizacji. Istotne jest stwierdzenie, co konkretnie odpowiada za powstanie tej choroby oraz rozpoczęcie leczenia w tym kierunku. W trakcie leczenia objawowego pacjentowi podawane są środki przeciwzapalne oraz sterydowe. Choremu w późniejszym okresie podaje się także preparaty wspomagające regenerację nerwu wzrokowego. Im wcześniej leczenie zostanie rozpoczęte, tym większa będzie szansa na pozytywne wyniki.
Powrót do listy