Nieprawidłowy rytm serca, czyli tak zwana arytmia może być wynikiem zaburzeń w rytmiczności lub częstotliwości powstawania bodźców, lub także powstawać za sprawą zaburzeń ich przewodzenia, czyli tzw. bloków.
Niekiedy dochodzi do nich także wskutek nadpobudliwości mięśnia sercowego i jego reagowania na bodźce pochodzące z tzw. poza zatokowych ośrodków bodźcotwórczych. Powstają wtedy zmiany częstości lub nieregularności ewolucji skurczowo-rozkurczowych.
Zmiany rytmu serca to przede wszystkim:
- przyspieszenie lub zwolnienie prawidłowego (zatokowego) rytmu serca z zachowaniem regularności pobudzeń,
- wystąpienie ewolucji dodatkowych, wyzwalanych z różnych ognisk bodźcowych,
- wypadaniu oczekiwanych ewolucji pracy serca,
- bezładnym pojawianiu się komorowych ewolucji serca w wyniku nieregularnego, chaotycznego przewodzenia pobudzeń przedsionków na węzeł przedsiąkowo-komorowy i następnie na komory, do czego dochodzi w stanach trzepotania i migotania przedsionków.
Zachorowaniu na tę dolegliwość sprzyjają:
- Choroby serca oraz układu krążenia: wady zastawkowe serca, kardiomiopatie, choroba niedokrwienna serca, zawał mięśnia serca, zapalenie mięśnia serca, zapalenie osierdzia, zapalenie wsierdzia, niewydolność krążenia.
- Zaburzenia endokrynologiczne: nadczynność lub niedoczynność tarczycy, przysadki mózgowej lub kory nadnerczy.
- Zaburzenia w składzie elektrolitowym krwi: zbyt duże lub zbyt małe stężenie potasu, sodu lub magnezu.
- Zaburzenia rytmu serca mogą pojawić się jako efekt uboczny stosowania różnych leków, również leków stosowanych przeciw zaburzeniom rytmu serca.
Pozostałe czynniki wpływające na powstawanie tego zaburzenia to:
- Spożycie takich używek jak alkohol, kawa, herbata, narkotyki, napoje z zawartością kofeiny.
- Stres oraz przewlekłe zmęczenie
- Zalecenia ogólne
Istotne jest, by przeprowadzić diagnostykę wraz ze wstępnym leczeniem w warunkach szpitalnych. Niegroźne arytmie nie wymagają od chorego zredukowania aktywności fizycznej. Jednak arytmia w niektórych przypadkach może być spowodowana przez wysiłek fizyczny i stwarzać zagrożenie dla życia. Wtedy konieczne jest ograniczenie aktywności. Gdy pojawią się zawroty głowy oraz omdlenia, to wtedy przeciwwskazana jest praca na wysokości oraz kierowanie pojazdami i maszynami (dźwigi, prasy). Z diety powinny zostać wyeliminowane substancje zawierające kofeinę i alkohol.
Leczenie farmakologiczne.
Istnieje wiele różnych grup leków, za pomocą których leczyć można arytmię. Ich dobór jest uzależniony od rodzaju arytmii i jej nasilenia. W niektórych przypadkach wystarczy jedynie stosowanie jednego leku, by opanować arytmię. Wtedy zwykle kojarzy się ze sobą leki z kilku grup. Poza samymi lekami stosować można także różne preparaty, dzięki którym uzupełni się niedobory potasu lub magnezu.
W przypadku migotania przedsionków konieczne jest okresowe lub stałe stosowanie leków ograniczających krzepliwość krwi (tzw. antykoagulantów).
W nawrotowych i groźnych dla życia arytmiach może być konieczne wszczepienie na stałe specjalnych urządzeń mających za zadanie szybkie umiarowienie rytmu serca. Są to tzw. kardiowertery-defibrylatory. W przebiegu niektórych arytmii lub z powodu konieczności stosowania dużych dawek leków antyarytmicznych może okazać się konieczne wszczepienie stymulatora serca w celu zapewnienia odpowiedniej częstości akcji serca.
W przypadku niektórych arytmii (przy pomocy badania elektrofizjologicznego połączonego z cewnikowaniem serca) możliwe jest odnalezienie obszaru w mięśniu serca, w którym dochodzi do powstania arytmii. Umożliwia to jego całkowite zniszczenie i wyleczenie pacjenta.
Powrót do listy