Stożek rogówki

Stożek rogówki pomimo tego, że stanowi mało znaną chorobę to jest jedną z najczęściej występujących chorób oczu, a konkretnie rogówki. Specyficzne w przypadku stożka rogówki jest to, że zmienia ona swoje nasilenie oraz nie zagraża utratą wzroku.

Czym jest stożek rogówki?
Stożek rogówki jest niezapalną chorobą rogówki oka. W tym przypadku specyficzna jest sama zmiana oka, które zmienia swój kształt na stożkowaty. Dochodzi do uwypuklenia rogówki, co może wzbudzić strach u wielu chorych, ale warto wiedzieć, że nie są to zmiany stałe. Może to wyglądać na niebezpieczne i nieprzyjemne, ale w rzeczywistości nie zagraża to w znaczący sposób oku. Co więcej, choroba prowadzić może do znacznego pogorszenia jakości widzenia oraz czulszego reagowania na światło. Występuje ona we wszystkich krajach na świecie, a zachorować na nią może każdy. Nie powoduje jednak całkowitego oślepienia, zazwyczaj kończy się to na noszeniu soczewek kontaktowych.

Przyczyny choroby rogówki oka
Nie wiadomo do końca co konkretnie jest przyczyną tego schorzenia, mimo wielu badań oraz prób poznania źródła choroby. Prawdopodobnie przyczyny znajdują się w podłożu genetycznym, środowiskowym, jak i również komórkowym.

Przebieg choroby rogówki
Wcześniej wspomniano, że choroba nie jest zapalna ani nie powoduje żadnych przerzutów. Ten rodzaj schorzenia przeważnie jest rozpoznany w wieku dojrzewania. Stosunkowo rzadko występują przypadki w których, zostaje rozpoznana u małych dzieci lub w późnym okresie życia. Najbardziej niebezpieczny okres rozwoju choroby przypada na wiek między 20., a 30. rokiem życia. Jej pierwszy i najcharakterystyczniejszy symptom to sytuacja, w której chory ma nieregularne zmiany wzroku. Oznacza to, że w jednym miesiącu może widzieć trochę lepiej, by w następnym wzrok uległ pogorszeniu. Wiąże się z tym również częsta zmiana szkieł kontaktowych. To może pomóc w początkowej diagnozie choroby. Po okresie dojrzewania najczęściej stosowane są szkła kontaktowe, ale wszystko zależy od przebiegu, który również jest bardzo różny. U niektórych chorych może być on przez cały okres trwania choroby stały i nie ulegać żadnym zmianom, by u innej chorej osoby, każda jego zmiana była wręcz nie do przewidzenia. Choroba może potrwać nawet do 20 lat, ale ogólny rokowania są zazwyczaj dobre, gdyż sama choroba przebiega zazwyczaj łagodnie.

W niektórych przypadkach choroba może pojawić się już w stadium zaawansowanym. W związku z tym wybrzuszenie rogówki w postaci stożka może być znacznie większe tak samo, jak i dolegliwości. Czasami przyczyniać się to może nawet do pęknięcia wewnętrznej warstwy błony, która zwana jest również błoną Descemeta. Podczas pęknięcia błony, odczuwa się ból oraz znaczne pogorszenie wzroku, zazwyczaj obraz staje się bardzo zamglony. Chory powinien udać się z tym do specjalisty, ale mimo wszystko warto wiedzieć, że nie jest to zmiana stała, lecz tymczasowa. Rogówka rehabilituje się samoczynnie zazwyczaj już po okresie 6-8 tygodni. Wizyta u specjalisty może jednak pomóc w gojeniu się rogówki.

Leczenie rogówki oka
Leczenie choroby stożka rogówki jest bardzo niespecyficzne. Dzieje się tak dlatego, że polega ono głównie na doborze odpowiednich okularów lub soczewek kontaktowych. Soczewki są konieczne, ponieważ w pewnym stadium choroby okulary nie są w stanie zapewnić odpowiedniej korekcji astygmatyzmu, czyli choroby spowodowane stożkiem rogówki. Rodzaje soczewek kontaktowych można podzielić w tym przypadku na “miękkie” i “twarde”. Tych drugich używa się zazwyczaj w najznaczniejszych zmianach rogówki. W niebezpiecznych i ciężkich przebiegach tej choroby stosuje się zabieg chirurgiczny. Polega on na przeszczepie rogówki i stosowany jest w momencie, kiedy leczenie zachowawcze nie przynosi pożądanych rezultatów, a sama choroba rogówki przeradza się w naprawdę niebezpieczne stadium, które zagraża oku. Są to jednak bardzo rzadkie przypadki, a choroba jest głównie łagodna i wymaga tylko noszenia soczewek kontaktowych.