Rak pęcherzyka żółciowego

Rak pęcherzyka żółciowego to nowotwór złośliwy, który wywodzi się z komórek gruczołowych - gruczolakorak. Stanowi on piąty co do częstości występowania nowotwór układu pokarmowego występującym częściej u kobiet niż mężczyzn. Największą liczbę zachorowań odnotowuje się po 65 roku życia. Rak pęcherzyka na ogół rozwija się w dnie lub w rejonie szyi pęcherza i może naciekać zarówno wątrobę, jak i zewnątrzwątrobowe drogi żółciowe.

Rak pęcherzyka żółciowego występuje stosunkowo rzadko, choć stanowi aż 80 - 95% raków dróg żółciowych. W Polsce, Czechach i na Słowacji częstość występowania jest największa w Europie. Zachorowalność w Polsce wynosi około 6 na 100 000 na rok, przy czym mężczyźni chorują prawie 2 razy częściej niż kobiety, kiedy w innych krajach proporcja jest odwrotna.

Czynniki ryzyka:

• wiek - ryzyko zachorowania wzrasta wraz z wiekiem
• płeć - nowotwór pojawia się częściej u kobiet niż u mężczyzn
• przebyta kamica żółciowa
• przewlekłe zakażenie dróg żółciowych
• torbiele pęcherzyka żółciowego
• otyłość
• AIDS
• picie alkoholu.
  
  

Bardzo trudno rozpoznać ten rodzaj nowotworu, ponieważ w wielu przypadkach nie daje on żadnych objawów lub daje ich niewiele. W chwili pojawienia się żółtaczki aż w 85% jest już rakiem nieresekcyjnym. Nacieka na przewody żółciowe, tkankę wątrobową, węzły chłonne wnęki wątroby i odległe narządy.

Rozpoznanie oparte jest o:

• badanie ultrasonograficzne,
• ERCP,
• tomografię komputerową.
• spiralne TK z podanym dożylnie środkiem cieniującym.
• badanie EUS (ultrasonografia endoskopowa).

Zabieg operacyjny stanowi jedyny możliwy sposób całkowitego wyleczenia raka pęcherzyka żółciowego, lecz dotyczy on jedynie pacjentów z wczesną fazą choroby. Najlepsze rokowania mają osoby, u których wcześniej usunięto pęcherzyk żółciowy z powodu kamicy. Niestety należą oni do tylko około 20% wszystkich przypadków nowotworu pęcherzyka.

Niestety większość rozpoznawanych guzów pęcherzyka żółciowego jest nieoperacyjna. Czasem podejmowane są próby chemioterapii i radioterapii, ale ich skuteczność nie ma potwierdzenia w badaniach klinicznych.

W związku z niewielką skutecznością leczenia radykalnego, szczególnego znaczenia nabiera leczenie paliatywne. Umożliwia ono wprowadzenie protezy, w celu udrożnienia dróg żółciowych.