Owrzodzeniem rogówki określane jest także jako stan zapalny rogówki połączony z ubytkiem jej nabłonka. Najczęściej przyczyną takiego owrzodzenia są urazy mechaniczne rogówki, wiążące się np. z uszkodzeniem struktury oka przez dźgnięcie.
W wielu jednak przypadkach przyczyną jest też długotrwała obecność ciała obcego w rogówce, które ciężko jest usunąć, np. ziarenko piasku. Bardzo częste w ostatnim czasie jest też noszenie źle dopasowanych soczewek kontaktowych lub noszenie ich przez zbyt długi czas. To także wpływa na powstanie owrzodzenie rogówki, które nie będzie ustępowało przez kontynuowanie noszenia soczewek. W sytuacji, gdy stwierdzimy u siebie podejrzenie takiego stanu, należy natychmiast zdjąć soczewki i przez kilka następnych dni używać okularów.
Owrzodzenia pojawiają się też przez nietypowe zakażenie wirusem opryszczki lub przez przeniesienie infekcji z miejsca zakażonego na rogówkę. Czasem może być również infekcja grzybicza. Ostatnim czynnikiem mogącym wywołać ten stan zapalny jest długotrwałe zaburzenie czynności powiek. Do zaburzeń takich należą między innymi: niedomykalność, podwijanie czy odstawanie od brzegów.
Dolegliwość przeważnie jest rozpoznawana przez lekarza okulistę na podstawie oglądu oka i ocenie stanu rogówki. On również wystawia diagnozę i zaleca odpowiedni typ leczenia.
Leczenie polega na kuracji farmaceutycznej. W zależności od przyczyny powstania owrzodzenia rogówki stosuje się:
- antybiotyki,
- leki przeciwwirusowe,
- leki przeciwgrzybiczne,
- krople rozszerzające źrenice,
- oraz dla poprawienia komfortu pacjenta leki przeciwbólowe.
Jeżeli w trakcie choroby dojdzie do zmętnienia rogówki oraz jej trwałego uszkodzenia, które w dalszej konsekwencji będzie przyczyniało się do znacznego osłabienia ostrości wzroku, należy wykonać przeszczepu rogówki. Zabieg ten w ciężkich
Powrót do listy