Opryszczka to choroba zakaźna skóry wywołana przez wirus opryszczki zwykłej (herpes simplex virus). Najczęściej zajmuje rejon skóry twarzy oraz warg. Nieleczona doprowadzić może spowodować utratę wzroku lub zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.
Nosicielem tego typu choroby może być każdy człowiek. Dzieje się tak dlatego, że, jak już raz złapie się wirusa opryszczki, to zostaje on w organizmie człowieka do końca życia. Istnieją dwa typy Wirusa HSV. Typ 1 oraz 2. Pierwszy powoduje pojawienie się powszechniejszej odmiany opryszczki wargowej, drugi może być przyczyną zakażenia narządów płciowych.
Zakażenie chorobą następuje zazwyczaj w okresie wczesnego dzieciństwa (droga kropelkowa) lub przez kontakt z chorym (pocałunek, dotykanie przedmiotów osobistych nosiciela wirusa HSV). Opryszczka, która może pozostawać w stanie uśpienia przez dłuższy czas, ujawnia się, kiedy układ odpornościowy ulega osłabieniu, np. podczas zachorowania na inne choroby. Częstotliwość występowania jest więc różna, u niektórych może występować nawet co kilka tygodni.
Niemal 99% przypadków nie daje żadnych objawów. W przypadku 1% może dojść do pojawienia się objawów opryszczkowego zapalenia jamy ustnej (gorączka, pęcherzyki, nadżerki, ślinotok), czasem zapalenia rogówki, a niekiedy opryszczkowego zapalenie mózgu i opon. Zarówno osoby, które przeszły pierwsze zakażenie objawowo, jak i te, które przeszły ją bezobjawowo będą do końca życia nosicielami wirusa w zwojach nerwowych. Zazwyczaj umiejscawia się on w wargach, skrzydełkach nosa, okolicach narządów płciowych. Wysiew zmian poprzedza uczucie pieczenia i mrowienia. Następnie pojawia się rumień i kilka lub kilkanaście pęcherzyków z surowiczym płynem. Po kilku dniach pęcherzyki zasychają w strupek i zmiana goi się.
Aby opryszczka nie wróciła zbyt szybko, zalecane jest dbanie o własny układ odpornościowy. Korzystne jest spożywanie produktów, które zawierają witaminę C (np. cytrusy, papryka) i cynk (drób czy owoce morza).
Powrót do listy