45 795 opinii o lekach, suplementach i kosmetykach
37 010 produktów w 209 kategoriach

Obrzęk naczynioruchowy

Obrzękiem naczynioruchowym określa się chorobę skóry i błon śluzowych, u której specyficzne jest pojawianie się ograniczonych obrzęków. Chora ta przeważnie zajmuje okolice twarzy, np. usta, policzki czy powieki. Pojawia się także czasami na kończynach (ręce, stopy), okolicach stawów, a nawet na genitaliach, jelitach oraz krtani.

Obrzęk naczynioruchowy może być zagrożeniem dla życia, w przypadku gdy zlokalizowany został w gardle lub krtani, ponieważ grozi to zamknięciem dróg oddechowych. Może wówczas dojść do asfiksji, a w konsekwencji do śmierci.

Przyczyny

Obrzęk naczynioruchowy pojawia się w następstwie zaburzeń wywołanych oddziaływaniem na naczynia silnych substancji zwanych klinami. W następstwie przepuszczalność naczyń staje się nieprawidłowa lub nadmierna.

Inną przyczyną może być uczulenie na niektóre leki (np. antybiotyki, leki przeciwbólowe), pokarmy lub użądlenia owadów. Reakcję alergiczną może wywołać jednak wiele różnych alergenów. Kolejne przyczyny to kontakt z kontrastem, który jest używany przy wykonywaniu badań radiologicznych czy z rzadkimi chorobami, które powodują zwiększenie ilości komórek zapalnych w organizmie (eozynofile).

Czasami choroba pojawia się z powodu niedoboru tzw. inhibitora C1, który jest substancją blokującą. Za sprawą tego dochodzi do zakłócenia krzepnięcia krwi, fibrynolizy oraz zaburzenia układu dopełniacza, który odpowiada za prawidłowy przebieg procesów odpornościowych ludzkiego organizmu.

Brak inhibitora C1 powoduje również nadmierne wydzielanie się kinin. W efekcie powoduje to uczucie bólu, rozszerzenie oraz nadmierną przepuszczalność naczyń.

Niedobór inhibitora C1 stanowi wadę wrodzoną lub nabytą. Nabyty obrzęk naczynioruchowy występuje w efekcie stosowania niektórych leków odpowiedzialnych za obniżenie ciśnienia lub też innych dolegliwości, taki jak choroby autoimmunologiczne czy nowotworowe.

Rozpoznanie

Diagnozę jest głównie oparta o dokładne oględziny oraz szczegółowy wywiad. Lekarz zapyta m.in. o przyjmowane leki, spożywane pokarmy i członków rodziny, u których wystąpiły podobne objawy.

Jeżeli podejrzewa się obrzęk powstały przez niedobór C1 to w takiej sytuacji lekarz przeprowadza badanie próbki krwi, aby poznać poziom tego inhibitora. Czasami obrzęk tego typu bywa mylony z wypryskiem kontaktowym, niedoczynnością tarczycy oraz z niektórymi zakażeniami skóry twarzy.

Problematyczna bywa również diagnoza obrzęku jelit. Często lekarze źle oceniają chorobę i przeprowadzają niepotrzebną operację brzucha.

Metody leczenia

Obrzęk naczynioruchowy leczy się poprzez zastosowanie kuracji lekami przeciwhistaminowymi, dzięki którym zmniejsza się świąd skóry i wspomagają zanikanie bąbli pokrzywkowych. Korzysta się również ze sterydów, które przyjmuje się doustnie.

Obrzęk wrodzony leczy się natomiast atenuowanymi androgenami, czyli męskimi hormonami. Działają one odwrotnie do estrogenów i często powodują zmniejszanie się obrzęku. Szczególnie w przypadku kobiet nie należy ich jednak przyjmować zbyt długo, ponieważ mogą powodować liczne skutki niepożądane.

Dostrzec można pojawienie się nadmiernego owłosienia na obszarze całego ciała, zaburzenia miesiączkowania, przybieranie na wadze oraz zaburzenia nastroju. Wykluczone jest przyjmowanie androgenów przez kobiety ciężarne szczególnie przez pierwsze 6 miesięcy trwania ciąży.

W niektórych sytuacjach lekarze podają również kwas tranksenamowy o słabszym działaniu, który ma zdolność zastępowania zbyt małej ilości C1.

Obrzęk naczynioruchowy zwykle ustępuje po kilku dniach od rozpoczęcia kuracji. Mogą się jednak zdarzać nawroty, dlatego też bardzo ważne jest, aby poznać przyczynę wystąpienia tego schorzenia i unikać jej w przyszłości.


reakcja alergiczna choroby skóry Obrzęk naczynioruchowy leczenie Obrzęk naczynioruchowy przyczyny
Powrót do listy
ZnamLek.pl to baza rzetelnych opinii o lekach 45 795 opinii o lekach, suplementach i kosmetykach 37 010 produktów w 209 kategoriach