Łupież pstry

Przyczyny zakażenia

Odpowiedzialne za powstawanie łupieżu pstrego są lipofilne grzyby drożdżopodobne (drożdżaki) należące do gatunku Pityrosporum ovale. Ich pozostałe nazwy to: Pityrosporum furfur, Pityrosporum orbiculare i Malessezia furfur.

Choroba jest zaliczana do grzybic skóry gładkiej. Czynnikiem sprzyjającym jej zakażeniu jest osobnicza podatność skóry. Rozwojowi zmian przychylne jest również nieregularne dbanie o higienę oraz nadmierne pocenie i łojotok.

Za sprawą braku higieny nieestetyczne plamy mogą pozostawać na dłużej. Łupież pstry jest to choroba zaraźliwa. Do zakażenia może dojść na wiele sposobów, np. używając cudzych przyrządów do pielęgnacji ciała.

Takim przyrządem może być szczotka do włosów pożyczana sobie nawzajem przez dziewczęta.

Do infekcji dochodzi, ponieważ istnieje możliwość, że na szczotce zgromadzą się pewne ilości drożdżaków odpowiadających za powstawanie kolejnych ognisk chorobowych.

Do zakażenia może dojść nie tylko poprzez korzystanie z cudzych przyrządów do pielęgnacji, ale także wymieniając się różnymi częściami garderoby, takimi jak nakrycia głowy czy klapki na basenie.

Gdzie można się zakazić?

Łupież pstry dolegliwość, na którą cierpią przede wszystkim osoby młode i w związku z tym najprościej zarazić się w miejscach często przez nie odwiedzanych. Jest to na pewno solarium.

Jeżeli więc istnieje konieczność skorzystania z lamp, najlepiej wybrać studio słynące z wysokiej renomy. Często bowiem właściciele nie dbają o zakład w wystarczający sposób, a łóżka nie są systematycznie czyszczone.

Kolejnym miejscem, gdzie można się zarazić, jest basen.

Chodzenie po płytkach na boso jest wysoko nieodpowiedzialne i wiąże się z zakażeniem zarówno łupieżem pstrym, jak i innymi chorobami wywołanymi grzybami, które są trudne do wyleczenia (np. grzybica stóp).

Gdzie powstają zmiany?

Łupież pstry najczęściej widoczny jest na klatce piersiowej. Często występuje także w różnych miejscach tułowia.

Rzadko natomiast zmiany chorobowe objawiają się w okolicach twarzy i owłosionej skóry głowy.

Przebieg choroby

Po kilku dniach od zakażenia pojawiają się małe, ciemne plamki – które najczęściej mają barwę różową lub ciemnobrunatną.

Wstępnie pojawiają się na ramionach oraz górnej części tułowia. Później plamki rozszerzają się i zaczynają zlewać się ze sobą nawzajem.

Po upłynięciu kilku tygodni, w ciągu których leczenie nie zostało w żaden sposób podjęte, zmiany odbarwiają się, ich kolor staje się jaśniejszy niż kolor otaczającej, zdrowej skóry.

Ostateczna faza choroby wygląda w ten sposób, że naskórek przybiera pstry wygląd – można na nim zaobserwować zarówno plamy jasne (starsze), jak i brunatno-różowe (nowsze).

Leczenie

Leczenie łupieżu pstrego powinno zostać rozpoczęte zaraz po dostrzeżeniu na swoim ciele żółto-brunatnych plamek, które mają tendencję do złuszczania się.

Należy wówczas bezzwłocznie udać się do lekarza specjalisty, który podejmie odpowiednie kroki.

Dermatolog może zalecić stosowanie odpowiednich szamponów (zazwyczaj zawierają one w swojej nazwie imidazol).

Taki szampon powinien być nanoszony na skórę głowy, delikatnie wcierany, tak by doprowadzić do jego spienienia, a następnie pozostawiony na kilka minut.

Później należy dokładnie go spłukać ciepłą wodą. Kuracja powinna być przeprowadzana codziennie przez okres minimum jednego tygodnia. Później wystarczy mycie głowy takim szamponem raz w tygodniu.

Istnieją również inne preparaty, które są pomocne w walce z chorobą. Zawierają one związki selenu czy pirytonianu cynku.

Po wyleczeniu za pomocą tych specyfików, na skórze pozostają jasne plamy, które później znikają podczas opalania.

Łupież pstry jest to schorzenie, które może nawracać. Może mieć charakter mocno przewlekły i objawić się ponownie nawet w ciągu dwóch tygodni od wyleczenia.

Mimo wszystko ten rodzaj infekcji jest całkowicie uleczalny i jest to uzależnione od rodzaju kuracji oraz systematyczności w jej stosowaniu.

Jeżeli jest ona prawidłowo prowadzona, a podstawowe zasady higieny zostaną zachowane, wówczas łupież pstry nie powinien więcej się pojawić.