Osteosarcoma, czyli tak zwany mięsak kościopochodny to złośliwy, pierwotny nowotwór kości. Pojawia się przeważnie wśród chłopców i młodych mężczyzn (od 12 do 24 lat), ale czasami pojawia się też w wieku podeszłym. Pierwotny guz tworzy się w połowie przypadków w przy nasadach dalszych kości udowych i przy nasadach bliższych kości piszczelowych - są to kości długie budujące staw kolanowy.
Bardzo często nowotwór ten powstaje też na bliższym odcinku kości ramiennej. Rozwija się przeważnie na zdrowej kości, ale czasami rozwija się też z wcześniejszych zmian łagodnych, takich jak dysplazja włóknista, zawał kostny, choroba Pageta, wyrośl chrzęstno-kostna. Przerzuty tego nowotworu zachodzą drogą krwionośną i powstają najczęściej w płucach. W chwili zdiagnozowania mięsaka kościopochodnego obecne już są u ponad 50% chorych. Objawy tego schorzenia to okresowe bóle zajętej kończyny. Ból ten nasila się w nocy i w miarę postępu choroby występuje coraz częściej. Występuje także obrzęk kończyny i następnie złamanie patologiczne.
Diagnoza oparta jest na podstawie badania rentgenowskiego, które stwierdza obecność nieregularnych ognisk osteolitycznych z towarzyszącymi zmianami osteosklerotycznymi, na podstawie odczynu okostnowego (nierównomiernie rozmieszczone igiełki), badanie rentgenowskie na stwierdzenie odwarstwienia okostnej, tzw. trójkąty Codmana, badanie rentgenowskie na stwierdzenie guza ze zwapnieniami wewnątrz w tkankach miękkich przylegających do kości, badanie tomograficzne, badanie magnetycznego rezonansu jądrowego na określenie rozmiaru guza i jego wpływu na duże naczynia i nerwy, badanie scyntygraficzne w celu zlokalizowania dalekich ognisk przerzutowych. Wyróżniamy trzy postaci kostniakomięsaka: osteoblastyczną, chondroblastyczną i fibroblastyczną. Dzieli się je w zależności od obrazu histopatologicznego kostniakomięsaka. Dzięki obrazowi morfologicznemu można rozróżnić też inne podtypy tego nowotworu, które różnią się rokowaniem i sposobem leczenia. Podział kliniczny Ennekinga, który uwzględnia złośliwość i rozległość kostniakomięsaka, pozwala na dokładną klasyfikację nowotworu.
Powrót do listy