Hipomagnezemia to choroba, w której dochodzi do zmniejszenia stężenia magnezu całkowitego w surowicy, poniżej 0,65 mmol/l. Prawidłowo powinno go być od 0,65 mmol/l do 1,2. Hipomagnezemia powoduje wiele powikłań, dlatego od razu warto udać się do odpowiedniego lekarza, bądź zakupić w aptece preparaty bogate w magnez. Niedobór tego pierwiastka jest widoczny i nie da się oszukać organizmu.
Przyczyny hipomagnezemii
Zła dieta
Przede wszystkim przyczyną tego niedoboru jest zła dieta niedostarczająca odpowiedniej ilości magnezu. Jest on pierwiastkiem życia i stanowi obok żelaza jeden z najważniejszych pierwiastków w organizmie. Odpowiada on za utrzymanie organizmu w prawidłowej kondycji i reguluje wiele procesów życiowych zachodzących w naszym organizmie. Dlatego organizm reaguje na jego niedobory w postaci zmęczenia, częstego cierpnięcia rąk i drżenia w sercu. Nasz organizm potrzebuje od około 300 do 400 mg magnezu dziennie. Gdy uprawiamy jakichś sport bądź znajdujemy się w stresujących sytuacjach, liczba magnezu powinna być większa. Na niedobór magnezu wpływa także brak suplementacji magnezu.
Nadmierna utrata magnezu
Następny czynnik hipomagnezemii to nadmierna utrata magnezu z naszego organizmu spowodowana złą pracą nerek i chorobami, które w grupie tubulopatii, które dzielimy na nabyte i wrodzone. Nabyte to np. przewlekły alkoholizm, wielomocz po martwicy cewek moczowych), do wrodzonych zalicza się - zespól Gitelmana czy rodzinne hipomagnezemie. Niedobór magnezu związany jest też z nadczynnością tarczycy, niedoczynnością kory nadnerczy czy pierwotną lub wtórną nadczynność przytarczyc. Kolejną przyczynę stanowi cukrzyca. W związku z ułomnościami tarczycy największym wrogiem magnezu jest leczenie kortykosteroidami.
Przewlekłe zaburzenia żywienia
Przyczyną tego schorzenia jest też przewlekłe zaburzenie trawienia i wchłaniania. Wyjątkowo narażone na ten stan są osoby po długotrwałym żywieniu pozajelitowym. Przemieszczanie magnezu z przestrzeni pozakomórkowej, również może być szkodliwe dla naszej gospodarki magnezowej organizmu. Najczęściej dzieje się tak podczas intensywnego leczenia cukrzycowej kwasicy oraz po operacyjnym leczeniu przytarczyc. Kolejną grupę ryzyka stanowią alkoholicy oraz osoby, które przeszły ostre zapalenie trzustki. Przewlekłe biegunki skutecznie wypłukują magnez z organizmu. Dodatkowo z zaburzeniami trawienia wiąże się także przyjmowanie leków zobojętniających kwas solny, które to prowadzą do ubytku magnezu. Na ubytki tego pierwiastka mogą narzekać osoby, które doświadczały przez długi czas wymiotów (np. związane z chorobą) oraz przetoki jelitowe, czyli twory powstałe z dwóch narządów wskutek procesów patologicznych. Niedobór magnezu może być także związany z odsysaniem treści żołądkowych oraz stanami po resekcji jelit.
Oparzenia
Bywa tak, że uszkodzona skóra również może być podatna na utraty magnezu. Obecnie kremy do opalania zawierają w swoim składzie magnez, dzięki czemu zabezpieczają one ciało przed ewentualnymi ubytkami tego pierwiastka w naszym organizmie.
Leczenie
Optymalny poziom magnezu:
Przede wszystkim należy unormować poziomu magnezu. Magnez zawarty jest w wielu produktach, które na co dzień się spożywa. Dlatego jego uzupełnianie nie będzie problematyczne. Osoby, które przyjmują magnez i wapń, nie powinny przyjmować ich w tych samych porach.
Jakich produktów unikać
Osoby, u których wykryto hipomagnezemię powinny wystrzegać się kawy, alkoholu i narkotyków oraz czarnej herbaty, ponieważ w nadmiarze mają one bardzo negatywny wpływ na nasz organizm. Powinno się także unikać produktów bogatych w tłuszcze, ponieważ ograniczają one przyswajanie magnezu.
Skutki
Niedobory magnezu mogą powodować - od arytmii, aż po zgon, przeważnie w przypadku osób chorych na stwardnienie rozsiane. Osoby, które cierpią na brak magnezu, mają także większą skłonność do zapadalności na kamicę moczową, różnego rodzaju alergie i infekcje.
Powrót do listy