Gruźlica urologiczna to schorzenie układu narządów moczowych oraz męskich narządów płciowych. Jest to powikłanie ogólnoustrojowego zakażenia gruźliczego. Ze wcześniejszego miejsca choroby, przeważnie płuc zakażenie roznosi się drogą krwionośną lub limfatyczną do kory nerki tworząc tam nowe ognisko choroby.
Nowe ognisko może ulec zagojeniu lub rozprzestrzenić się na warstwę rdzenną nerki jedną z trzech dróg – krwionośną, limfatyczną i kanalikową. W efekcie martwicy powstaje ognisko rozpadu, wywołując wysiew prątków na cały układ moczowy.
Poprzez mocz zakażenie roznosi się do moczowodu i pęcherza moczowego. W efekcie tego powstają owrzodzenia i zmiany bliznowate. Nerka zostaje zniszczona i tworzą się roponercza, pęcherz moczowy ulega zmniejszeniu i zwłóknieniu. Również gruczoł krokowy i najądrza zostają zakażone drogą krwionośną lub limfatyczną.
- Objawy:
- ropomocz jałowy
- pojawiający się co pewien czas krwiomocz
- ciężkie do wyleczenia zakażenia dróg moczowych
Diagnoza opiera się na wykonaniu badań posiewów moczu na prątki kwasoodporne. Dodatkowo wykonuje się biopsję, badanie endoskopowe i radiologiczne.
W leczeniu zachowawczym stosuje się leki przeciwprątkowe przez przynajmniej 2 lata. Obecnie okres leczenia jest krótszy i wprowadzono przerwy w stosowaniu leków. Chory musi być pod ciągłą opieką lekarza. Można również wprowadzić leczenie klimatyczne.
Wskazania do zabiegu chirurgicznego:
- roponercze gruźlicze
- rozległe zmiany jamiste w nerce
- mały marski pęcherz
- zapalenie najądrza połączone z przetoką skórną.
Powrót do listy