Choroba ta jest wynikiem zakażenia kilkunastoma gatunkami nicieni, które należą do grupy nitkowców. Przyczyną inwazji są nicienie Filarioza Bancrofta, które są pasożytami w układzie chłonnym i tkance łącznej żywiciela.
Przyczyny:
Do zakażenia dochodzi przez ukąszenie owadów krwiopijnych, do których zaliczyć można komary, bąki czy meszki. Owady te przenoszą one larwy nitkowców, które rosną i przechodzą w nitkowe postacie inwazyjne, a kiedy pobierają krew, wnikają czynnie przez skórę człowieka.
Dojrzałe postacie tych pasożytów mają charakterystyczne nitkowate ciało i mogą mieć długość nawet kilkudziesięciu centymetrów. Larwy, tzw. mikrofilarie rodzą samice nitkowców.
Rodzaje filarioz
Istnieje wiele odmian nicieni, które wywołują choroby. Najważniejsze z nich to Wuchereria bancrofti, Onchocerca volvulus, Mansonella i Loa loa.
Wywołują schorzenia takie jak: wuszererioza, onchocerkoza, mansoneloza oraz loaza.
Pozostałe gatunki nicieni mają mniejsze znaczenie (Dirofilaria, Acanthocheilonema).
WUSZERERIOZA – choroba najczęściej jest spotykana w Azji, Afryce oraz w Ameryce Południowej i Środkowej. Statystycznie pojedyncze zakażenia występują również w Europie, w krajach takich jak Hiszpania, Jugosławia i Turcja.
Larwy nicieni W. bancrofti przenoszą przeważnie komary z rodzaju Culex, Aedes, Anopheles i Mansonia. W trakcie ukąszenia larwy dostają się do naczyń krwionośnych człowieka, a potem dostają się do naczyń limfatycznych.
Choroba nie musi wykazywać żądnych objawów nawet przez wiele lat, a przyczyną tego jest osiedlenie się larw w obrębie naczyń limfatycznych i długotrwały okres ich dojrzewania.
LOAZA – nitkowiec Loa loa, który wywołujący tę chorobę egzystuje tylko w strefie tropikalnej Afryki Zachodniej oraz Środkowej, toteż do zakażenia dochodzi głównie w tych rejonach.
Przeważnie ludzie zostają ukąszeni w trakcie pracy na plantacjach lub w czasie przebywania w lasach deszczowych, ponieważ właśnie tam zazwyczaj atakują owady będące nosicielami larw.
Nosicielem nicieni jest bąk-ślepak z rodzaju Chrysops. Umożliwia on przedostanie się pasożytów do skóry człowieka, przez aparat gębowy podczas ukąszenia.
Dojrzałe postacie Loa loa umieszczają się zwykle w tkankach skórnych i w spojówce oka, co wywołuje liczne objawy.
MANSONELOZA – do zakażenia dochodzi głównie w Ameryce Południowej i Środkowej. Przypadki zachorowań można spotkać też w obrębie zachodnich Indii, a także w tropikalnych rejonach Afryki.
Larwy przenosi muchówka z rodzaju Culicoides, Aedes i Anopheles, która podobnie jak w pozostałych przypadkach umożliwia pasożytom przedostanie się do skóry człowieka, poprzez ukąszenie. Szacuje się, że na obszarach endemicznych może żyć nawet 90% ludzi.
ONCHOCERKOZA – choroba występująca przeważnie w tropikalnych obszarach Afryki i Ameryki Środkowej.
Pasożytem, który ją wywołuje jest nitkowiec rodzaju Onchocerca, m.in. O. volvulus.
Przenoszą go meszki i dostarczają do skóry człowieka poprzez ukąszenie. Nitkowiec bytuje głównie w tkance podskórnej. Objawem tego są wyczuwalne guzy (zazwyczaj na tułowiu i głowie). Poza tym może pojawić się również w innych rejonach ciała, a nawet w gałce ocznej.
Diagnozę choroby stawia się na podstawie zanurzonych w kropli fizjologicznego roztworu NaCl powierzchownych skrawków skóry – następuje wtedy stwierdzenie mikrofilarii Onchocerca.
Leczenie:
Leczenie filarioz odbywa się przez podanie leków takich jak: dietylokarbamazyny, suraminy, albendazolu, tiabendazolu oraz mebendazolu.
Ponadto wysoką skuteczność wykazał również antybiotyk – doksycyklina, który ma za zadanie zabijać dorosłe postacie nicieni.
Powrót do listy