Fibromialgia

Fibromialgia to grupa objawów bólowych w rejonie mięśni i ścięgien bez stanów zapalnych. To przewlekła choroba wywołana czynnikami reumatycznymi. Ból przeważnie występuje po nocy i pojawia się wraz z nim uczucie zmęczenia.

Nie do końca wiadomo, co wywołuje tę dolegliwość. Jej postaci dzieli się na pierwotne i wtórne (występuje wraz z zapaleniem ścięgien, stanami depresyjnymi, dyskopatią). Przeważnie ból pojawia się w obrębie kręgosłupa i skutkuje większym napięciem mięśni, a także podrażnieniami zakończeń nerwowych w obrębie wiązadeł i ścięgien.

Choroba spotykana jest przeważnie wśród kobiet w wieku 30 do 50 lat (kobiety chorują do 10 razy częściej niż mężczyźni). W większości początek choroby jest powolny, u reszty chorych natomiast ma charakter ostry. Fibromialgia trwa nieraz przez wiele lat.

W trakcie tej choroby pojawiają się też tzw. tkliwe punkty. Zazwyczaj są one umiejscowione w ściśle określonych miejscach.

Najczęściej pojawiają się na:

• na potylicy
• na klatce piersiowej w miejscu przyczepu drugiego żebra do mostka
• na przedniej stronie szyi
• na środku górnego brzegu mięśnia czworobocznego
• w pobliżu łopatek
• na przedramieniu
• w górnej części pośladków
• w okolicy przyśrodkowej kolana

Zdiagnozowanie i leczenie tej choroby nie jest łatwe. Bywają przypadki, że chory zostaje odsyłany przez lekarza rodzinnego do wielu specjalistów, np. ortopedów czy neurologów. W tym wypadku lekarz, do którego powinien wybrać się chory to reumatolog. Żadne tradycyjne badanie, jak np. prześwietlenie lub analiza krwi nie pomoże w rozpoznaniu tego schorzenia.

Istnieją jednak kryteria skuteczne przy diagnozowaniu tej choroby:

• ból, który trwa co najmniej trzy miesiące i występuje w przynajmniej trzech miejscach ciała
• nadmierna wrażliwość na ucisk, odczuwanie bólu w tak zwanych tkliwych punktach.
  
  

Znając te kryteria, lekarz może zdiagnozować chorobę.

Leczenie tego schorzenia bywa mało efektywne. W leczeniu farmakologicznym stosuje się niesteroidowe leki przeciwzapalne lub leki przeciwdepresyjne.

Ważne jest również dobranie dla siebie odpowiedniego programu fizykoterapii. Może on obejmować masaże, hydroterapię, akupresurę, stosowanie ciepła i zimna, akupunkturę. Dzięki tym zabiegom możemy skutecznie łagodzić ból i zwalczać osłabienie mięśni.

Należy również pamiętać o stosowaniu psychoterapii.