Ludzka erlichioza monocytowa to ostrą bakteryjną chorobą gorączkową ludzi i zwierząt. Jest to choroba, którą zarazić się można od kleszczy. Ciężkie przypadki w efekcie prowadzą do szybkiej i nieuchronnej śmierci. W korzysta się z tetracykliny. Niewiele wiadomo na temat tego schorzenia. Wiadomo, że powodują ją pasożyty - riketsje Erlichia canis i Erlichia risticii, które bytują głównie w krwinkach białych.
Choroba może objawiać się z różnym stopniem. Może być bardzo łagodna lub kończyć się zgonem. Rzadko kiedy objawia się znacznym spadkiem ciśnienia krwi, zaburzeniami oddychania, niewydolnością nerek, krwawieniem z przewodu pokarmowego, zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych i zapaleniem mózgu, a także ciężkim zakażeniem bakteryjnym.
Skuteczność leczenia w ciężkich przypadkach zależna jest od tego, jak szybko się ją zdiagnozuje.
Erlichiozę można podejrzewać jeżeli zaobserwuje się gorączkę około 10 dni po kontakcie z kleszczem. Następnie j po około 2 tygodniach inkubacji, pojawiają się symptomy mogące przypominać grypę, czyli gorączka i dreszcze, towarzyszące im osłabienie oraz bóle głowy, a także ból mięśni. W połowie przypadków pojawiają się także bóle brzucha i nudności oraz wymioty z biegunką. Towarzyszy im zazwyczaj kaszel oraz bóle stawów, a także zaburzenia świadomości i wysypka skórna. Objawy te zazwyczaj znikają samoistnie, nawet bez leczenia. Poważniejsze przypadki wymagają podawania doksycykliny.
Powrót do listy