Dysfagia objawia się utrudnionym połykaniem. Chory w tym wypadku ma problem z formowaniem pokarmu i przełykaniem go. Zaburzenia te mogą mieć różny stopień nasilenia.
Czasem objawia się tylko jako krztuszenie, ale czasami chory nie jest w stanie połknąć pokarmu. Odczuwamy zaleganie kęsa w przełyku i ucisk w klatce piersiowej. Choroba ta może być oznaką groźnej infekcji, którą koniecznie należy skonsultować z lekarzem.
Dwa rodzaje dysfazji:
Rozróżnia się jej dwie postaci: ustno - gardłową oraz przełykową. Warto znać czynniki każdej z nich.
Przyczyny dysfazji ustno-gardłowej
Faza ustno - gardłowa - kontrolowana jest głównie przez ośrodkowy układ nerwowy, do przyczyn dysfagii zaliczamy:
- choroby układu nerwowego: stwardnienie rozsiane, choroby rdzenia, niedokrwienie,
- zaburzenia mowy, równowagi, drżenia mięśniowe,
- zapalenie mięśni, cukrzyca,
- guzy krtani, choroby tarczycy,
- nowotwory,
- zaburzenia funkcji gruczołów ślinowych,
- powiększenie węzłów chłonnych,
- guzy mózgu, zmiany pourazowe,
- zatrucie jadem kiełbasianym,
- zaburzenia rozkurczu, nerwica.
Przyczyny dysfazji przełykowej
Faza przełykowa -powstaje już po połknięciu pokarmu i dostaniu się go do przełyku. Reguluje ją układ nerwowo - mięśniowy oraz prawidłowa budowa przełyku. Przyczyny to:
- zwężenie przełyku - rak przełyku, powikłania choroby refluksowej przełyku,
- guzy śródpiersia,
- zwężenia po oparzeniach,
- cukrzyca,
- rozlany kurcz przełyku,
- przepukliny okołoprzełykowe,
- różnego rodzaju przyjmowane leki,
- ciało obce lub wada zastawki mitralnej serca,
- twardzina układowa.
Inne przyczyny dysfagii
- uszkodzenia układu nerwowego lub mózgu,
- choroby psychiczne,
- zaburzona praca układu oddechowego,
- opóźniony rozwój emocjonalny,
- obrażenia mięśni w obrębie głowy,
- zmiany anatomiczne aparatu artykulacyjnego.
Konieczne badania przy dysfagii
W każdym przypadku należy udać się do lekarza, a następnie wykonać odpowiednie badania. Niezbędne jest wykonanie RTG. Klatki piersiowej, a także badanie radiologiczne przełyku. Na wstępie trzeba wykluczyć raka przełyku i wpustu.
W momencie, gdy lekarz nie rozpozna poważnych zmian, ale mimo wszystko dolegliwości są dla pacjenta uciążliwe, to można wykonać manometrię przełyku. Badanie to obrazuje jego ciśnienie. Leczenie farmakologiczne polega przede wszystkim na kuracji refluksu żołądkowo-przełykowego. Pacjent przyjmuje leki wspomagające pracę przełyku oraz żołądka. Stosuje się także leczenie chirurgiczne, dzięki któremu ogranicza się zakrztuszenia pokarmem. Chorzy na dysfagię powinni spożywać małe kęsy w bardzo wolnym tempie, aby pokarm został dobrze przerzuty i nie utknął podczas połykania.
Powrót do listy