Ciężki ostry zespół oddechowy

Ciężki ostry zespół oddechowy to choroba wywołana wirusem Coronaviridae. Do tej pory nie występował on u ludzi.

Zakażenie odbywa się drogą kropelkową, poprzez kontakt z osobą chorą - kichającą i kaszlącą. Wirus jest w stanie szybować w powietrzu na odległość ok. 1 metra. (Wirusy grypy i przeziębienia szybują na odległość kilku lub nawet kilkunastu metrów). Zarazić się nim można prawdopodobnie także drogą „brudnych rąk″, gdyż w temperaturze pokojowej potrafi przetrwać na powierzchniach przedmiotów i sprzętów do 48 godzin. Łatwo go jednak zneutralizować za pomocą środków odkażających.

Objawy

Choroba wstępnie objawia się gorączką powyżej 38 stopni C. Do tego mogą dojść dreszcze, bóle głowy, poczucie choroby i bóle mięśni. We wstępnej fazie objawy ze strony układu oddechowego są słabo zaznaczone. Typowo nie występuje wysypka ani objawy ze strony układu nerwowego i przewodu pokarmowego, choć czasami na początku choroby obserwowano niewielką biegunkę. Objawy ze strony dróg oddechowych ulegają nasileniu po około 3-7 dniach. Charakterystyczny wtedy jest suchy kaszel i duszności, którym może towarzyszyć spadek wysycenia krwi tlenem. W 10-20% przypadków zaburzenia oddychania osiągają poziom wymagający intubacji i wspomaganego oddychania.

Leczenie

Obecnie nie zbadano skuteczności różnych sposobów leczenia. Większość chorych otrzymywała empirycznie antybiotyki zalecane w leczeniu poza szpitalnego zapalenia płuc z uwzględnieniem także drobnoustrojów nietypowych. Niektórym pacjentom podawano również rybawirynę dożylnie oraz glikokortykosteroidy (doustnie lub pozajelitowo). Można także podawać tlen do oddychania lub zastosować wentylację mechaniczną oraz prowadzić odpowiednie leczenie objawowe.