Diphyllobothrium latum lub bruzdogłowiec szeroki, to tasiemiec który występuje na półkuli północnej, na obszarze podbiegunowym i w klimacie umiarkowanym. Często spotkać go można w Irlandii i Szwajcarii, ale także w delcie Dunaju i w Azji (Turkiestan, Japonia, na Syberia, w północna Mandżuria).
Do objawów zarażenia należy złośliwa niedokrwistość, spowodowana niedostatkiem witaminy B12. Tasiemiec ten pasożytuje na organizmie człowieka, oraz ssaków, których pożywieniem są ryby, np. foki, niedźwiedzie.
Tasiemiec wywołuje chorobę zwaną Difylobotrioza lub potocznie tasiemczycę. Do jej charakterystycznych objawów zaliczyć można niedrożność jelit, biegunki, bóle brzucha, chudnięcie, oraz niedokrwistość megaloblastyczna-krwiotwórcza funkcja szpiku kostnego zostaje zaburzona. Chorzy są bladzi i osłabieni.
Żeby zdiagnozować obecność tasiemca należy stwierdzić obecność jaj i proglotydów (członów) bruzdogłowca szerokiego w kale. Jaja są bardzo liczne, owalne i mają rozmiary 58-76 na 40-51 m, z jednej strony mają wieczko, a z drugiej-mały guzek.
Zwalczanie i zapobieganie: zabezpieczenie kału i ścieków, unikanie jedzenia półsurowych ryb oraz produktów pochodnych od ryb, np. wątróbka, ikra.
Powrót do listy