Autyzm

Autyzm to choroba ktorą cechuje brak umiejętności komunikowania się z otoczeniem. Komunikacja to nie tylko język mówiony, ale i wszelkie inne sposoby komunikowania się (gesty, mimika itp.). Przyczyny autyzmu są złożone i mają podłoże organiczne.

Przyczyny:

• Genetyka (gen EN2 na chromosomie 7, a także inne geny znajdujące się na chromosomach 3, 4, 11;
• Okołoporodowe niedotlenienie powodujące uszkodzenia pnia mózgu;
• Teratogenne działanie talidomidu uszkodzenie w obrębie pnia mózgu;
• Infekcyjne wirusowe, a także zakażenie drożdżakami kandydoza;
• Zaburzenia rozwojowe OUN skrócenie pnia mózgu na granicy między mostem a rdzeniem przedłużonym, brak jądra górnego oliwki, pomniejszenie jądra nerwu twarzowego.
  
  

Autyzm to zaburzenie spektralne, czyli jego objawy mogą być zarówno lekkie jak i ciężkie. Autyzm to specyficzny rodzaj zachowania, mogą występować różne kombinacje zachowań i ich natężenie.

Dwoje dzieci z autyzmem mogą zachowywać się zupełnie inaczej. Lekarze używają trzech innych grup (PDD-NOS, syndrom Aspergera i syndrom Retta) do określenia osób, które wykazują część, lecz nie wszystkie objawy autyzmu. Diagnoza jest możliwa, w przypadku gdy wystąpi odpowiednia ilość zachowań niewłaściwych dla danej grupy wiekowej. Syndromy Aspergera i Retta wykazują największy kontrast w stosunku do autyzmu. Większość znawców zgadza się ze stwierdzeniem, że nie ma typowej osoby autystycznej. Różnice w zachowaniu dzieci są często bardzo łagodne. Każda diagnoza opiera się na obserwacji dziecka.