Lęk to objaw wszystkich nerwic, przypadku nerwicy lękowej stanowi objaw dominujący, występuje również w psychozach. Lęk tym różni się od strachu, że w tym ostatnim istnieją rzeczywiste czy też możliwe zagrożenia.
Charakterystyczne obawy nerwicy to:
- brak pewności siebie,
- oczekiwanie niepowodzeń,
- skłonność do przeżywania z niepokojem i napięciem mających nastąpić wydarzeń,
- przeczulenie na punkcie opinii innych,
- wycofywanie się z kontaktów z otoczeniem.
Przyczyną nerwicy lękowej są sytuacje bezpośredniego zagrożenia, a także długotrwale utrzymujące się sytuacje urazowe o cechach konfliktu lub frustracji. W przypadku sytuacji bezpośredniego zagrożenia uraz psychiczny, doznany np. w warunkach frontowych, wyzwala gwałtowne przerażenie z silnym odczynem wegetatywnym i nieraz z przymgleniem świadomości. Długotrwałe sytuacje urazowe prowadzić mogą do rozwinięcia się innej postaci nerwicy lękowej, której objawem są fobie takie jak:
- agorafobie - lęk przed przejściem przez otwartą przestrzeń,
- klaustrofobie - lęk przed zamkniętymi pomieszczeniami,
- mizofobie - lęk przed zabrudzeniem się,
- karcinofobie - lęk przed zachorowaniem na raka. W przypadku lęku przed zachorowaniem - nozofobia, występuje poczucie poważnego zagrożenia chorobą, a nie przeświadczenie, iż niebezpieczna choroba niszczy organizm.
Czasem w nerwicy lękowej występują stany paniki, z paraliżującym lękiem, z poczuciem krańcowego zagrożenia.
Powrót do listy