Jadłowstręt może pojawić się w każdym wieku. To częsta dolegliwość wśród dziewcząt w wieku pokwitania. Dla jadłowstrętu charakterystyczne jest stopniowe ograniczenie spożywanych pokarmów do kilku rodzajów w niewielkich ilościach.
Czasami chory zupełnie odmawia spożywania jakichkolwiek pokarmów. Może nawet reagować wymiarami i ograniczyć się do picia płynów. W krótkim czasie dochodzi do wychudzenia, a nawet wyniszczenia organizmu, które pozostawia często już nieodwracalne zmiany.
Nieleczona anoreksja może grozić zgonem. Taka sytuacja ma miejsce nawet w 20% przypadków. Dochodzi w niej do utraty łaknienia oraz spadku wagi, co najmniej o 25% poniżej wagi wyjściowej. Anoreksja to tak zwana odmowa utrzymania ciężaru ciała powyżej granicy wagi minimalnej dla wieku i wzrostu, intensywny lęk przed przybraniem na wadze lub otyłością, zaburzony obraz własnego ciała tj. osoba chora uważa, że jest zbyt gruba mimo tego, że tak naprawdę jest już wyniszczona.
Objawy towarzyszące anoreksji to przeważnie zanik miesiączki, osłabienie, mogą dołączyć się dolegliwości ze strony układu krążenia. Nastrój na ogół nie jest wyraźnie obniżony. Nie występują wyraźniejsze objawy zaburzeń psychicznych.
Niemal zawsze wymagane jest leczenie psychiatryczne. Leczenie polega na kompleksowym leczeniu farmakologicznym, psychoterapeutycznym i wychowawczym. Niezbędne jest często karmienie sztuczne lub dożylne wstrzykiwanie substancji odżywczych.
Powrót do listy