Alergiczne zapalenie pęcherzyków jest to choroba zapalna miąższu płuc i oskrzelików. Główną przyczyną tego schorzenia jest wdychanie różnego rodzaju alergenów. Najczęściej są to promieniowce, pleśnie oraz biała zwierzęce.
Czynniki alergenne przedostają się do dróg oddechowych w towarzystwie pyłów organicznych, np. z siana, słomy, kompostu, pyłem drzewnym itd.
Obecnie rozróżnia się AZPP o przebiegu ostrym, podostrym i przewlekłym. Pierwsze objawy ukazują się zazwyczaj po około 6 – 8 godzinach od kontaktu z alergenem.
Zapalenie ostre:
- duszność
- kaszel
- bóle kości i mięśni
- gorączka i dreszcze
Zapalenie podostre:
- duszność
- ciągłe zmęczenie
- okresowo pojawiający się kaszel
- stan podgorączkowy
Zapalenie przewlekłe:
- spadek wagi
- kaszel z wykrztuszaniem wydzieliny
- spadek apetytu
- ogólne złe samopoczucie
Alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych w znacznej mierze dotyka kobiety niż dzieci. Dzieje się tak, ponieważ dorośli mają większą styczność z alergenami. Choroba często występuje u hodowców ptaków, rolników, piekarzy, młynarzy, drwali oraz pracowników fabryk włókienniczych.
Choroba może prowadzić do zniszczenia pęcherzyków płucnych. Przez co dochodzi do zwłóknienia tkanki płucnej oraz niewydolności oddychania.
Rozpoznanie alergicznego zapalenia pęcherzyków płucnych można uzyskać za pomocą badania rentgenowskiego oraz badania krwi.
Leczenie polega przede wszystkim na usunięciu z otoczenia chorego alergenów. Jeżeli to nie pomaga konieczne może być podanie pacjentowi glikokortykosteroidów.
Powrót do listy