Ablutofobia

Ablutofobia to rodzaj fobii a jej źródło znajduje się w psychice człowieka. Najbardziej charakterystyczna cecha tej choroby to lęk przed kontaktem z wodą . Przypadłość ta dotyka częściej mężczyzn niż kobiety i głównie objawia się w wieku dziecięcym.

Ta przypadłość to rodzaj fobii specyficznej i żeby ją zrozumieć należy głębiej poznać to pojęcie.

Fobia specyficzna to choroba, która objawia się zupełnie niezrozumiałym, nielogicznym lękiem wywołanym przez kontakt z konkretnym przedmiotem, budynkiem, zjawiskiem, osobą lub powtarzającą się sytuacja. Chory w pełni rozumie co wywołuje u niego takie zjawisko. Do genezy tej fobii zalicza się wcześniejsze doświadczenia, które kojarzą się całkowicie negatywnie. Ponieważ umysł człowieka nie jest w stanie poradzić sobie z tego rodzaju problemami mającymi źródło w psychice, osoba chora wykazuje bardzo dziwne zachowania.

Samo powstawanie fobii nie jest końca znane jednak można rozróżnić trzy przyczyny ablutofobii.

Behawioryzm

Klasyczny powód powstawania lęków. Chory zapadł na fobię, ponieważ powiązał konkretne czynności, sytuacje lub przedmioty z własnym zagrożeniem. Wyobrażenie sobie, co będzie po wejściu do wanny, oraz tego konsekwencji. Częstym zjawiskiem, jest naśladowanie innych osób, na przykład rodziców, którzy nie korzystają często z kąpieli. Dziecko uważa ich zachowanie za poprawne i stwierdza, że należy je powielać. Przeszłość również może mieć skutek w teraźniejszym zachowaniu. Zmuszanie do kąpieli w zimnej lub gorącej wodzie, pozostawianie dziecka samego w zaciemnionym pomieszczeniu bez niczyjej opieki.

Przyczyny psychodynamiczne
Osoba chora nieumyślnie przenosi swoje emocje i agresje na przedmioty i sytuację, które uważa za zagrożenie. Taka osoba ma własne wyobrażenia na temat niechcianego wydarzenia, któremu przypisuje negatywne cechy.

Ewolucja
Czyli przystosowanie się do otaczającego nas świata. To wyjaśnienie zakłada, że ludzie od zawsze noszą w sobie skłonność do fobii, ale tylko niektórzy uaktywniają je i pozwalają, żeby wpłynęła na ich codzienne życie.

Sposoby leczenia ablutofobii
Obecnie istnieją różnego rodzaju metody pomocy dla osób cierpiących na fobie specyficzne takie jak ablutofobia. Pierwszym sposobem jest pewnego rodzaju ekspozycja lęku. Terapeuta przywołuje sytuacje, w których osoba chora musi zmierzyć się bezpośrednio ze swoją fobią bez szansy na odwrót lub uniknięcia konfrontacji. Uprzednio dokonuje się analizy lęków oraz tworzy indywidualną listę innych, które mogą przerażać osobę dotkniętą fobią. Przez to mamy okazję pokazać choremu, że jego problem nie jest tak duży, jak mu się wydawało. Po konfrontacji z fobią, terapeuta pokazuje inne bardziej stresujące sytuacje oraz przedmioty tak, żeby pacjent miał obiektywne porównanie.

Kolejnym sposób to tak zwana terapia implozywna, która polega na zetknięciu się chorego z fobią kilkukrotnie w ciągu krótkiego czasu. Następnie przeprowadzany jest wywiad oceniający stan pacjenta oraz przedstawienie planu, oraz formy terapii.

Regularnie stosowana desensytyzacja, jest inną formą radzenia sobie z fobiami. Polega ona na treningu relaksacyjnym, w którym tworzy się grupę lęków mających największy wpływ na chorego, a następnie tworzy wizualizacje. Poprzez wprowadzenie w relaks i wyciszenie, pacjent obrazuje sobie sytuację lękową i ocenia w niej stopień swojego niepokoju, a potem znów się relaksuje.

Modelowanie to sposób, w którym terapeuta przedstawia poprawne zachowania, które pacjent powinien wdrożyć do swojego życia. Następnie powtarza się to, co kreuje terapeuta i dzięki temu osoba może nabrać zdrowych rekacji, przez które zobaczy, co jest pozytywne i zdrowe dla innego człowieka. W razie potrzeby do leczenia psychologicznego włącza się środki farmakologiczne.