Milrinonum to substancja stosowana do krótkotrwałego leczenia niewydolności krążenia. Zwiększa siłę skurczu mięśnia sercowego i powoduje rozszerzenie naczyń krwionośnych. Milrinonum wykorzystuje się w krótkotrwałym leczeniu (do 35 godzin) ciężkiej zastoinowej niewydolności serca i ostrej niewydolności serca po operacji serca.
Przeciwwskazania:
- nadwrażliwości na milrynon lub którykolwiek składnik leku
- ciężkiej hipowolemii (zmniejszenie objętości krwi krążącej)
Zachować szczególną ostrożność stosując lek:
- u pacjentów z ciężką postacią zwężenia zastawki aorty lub tętnicy płucnej oraz z przerostowym zwężeniem podzastawkowym aorty,
- u pacjentów w ostrej fazie zawału mięśnia sercowego,
- u pacjentów, u których przed włączeniem i (lub) w czasie leczenia milrynonem wystąpi nadmierne obniżenie ciśnienia tętniczego krwi,
- u pacjentów z grupy dużego ryzyka obserwowano komorowe i nadkomorowe zaburzenia rytmu serca,
- u pacjentów stosujących leki moczopędne. Lekarz może zalecić kontrolę ciśnienia tętniczego, częstości rytmu serca i objawów klinicznych,
- u pacjentów stosujących glikozydy naparstnicy,
- u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek,
- u pacjentów z obniżonym poziomem płytek krwi lub hemoglobiny;
- u pacjentów z obniżonym poziomem potasu we krwi.
Podczas leczenia milrynonem lekarz dokładnie będzie kontrolować ciśnienie krwi, częstość bicia serca, stan kliniczny, EKG, równowagę płynową, elektrolity i czynność nerek (np. stężenie kreatyniny w surowicy krwi). W razie wystąpienia zaburzeń personel medyczny podejmie działania wyrównujące.
W wyniku działania leku dochodzi do zwiększenia objętości wydalanego moczu. Może to spowodować niedobór potasu we krwi. W takim przypadku personel medyczny poda potas.
Działania niepożądane:
Działania niepożądane przedstawiono zgodnie z malejącą częstością występowania jest określona przy użyciu następującej konwencji:
Często: dotyczą 1 do 10 na 100 pacjentów
Niezbyt często: dotyczą 1 do 10 na 1000 pacjentów
Bardzo rzadko: dotyczą 1 do 10 na 100 000 pacjentów
Częstość nieznana: nie może być określona na podstawie dostępnych danych
Często:
- komorowe skurcze dodatkowe, nietrwały lub trwały częstoskurcz komorowy, nadkomorowe zaburzenia rytmu serca, niedociśnienie tętnicze, bóle głowy, na ogół łagodne lub o umiarkowanym nasileniu.
Niezbyt często:
- migotanie komór, dławica piersiowa - bóle w klatce piersiowej, niedobór płytek krwi, nieprawidłowe wyniki testów czynnościowych wątroby, drżenia, zmniejszone stężenie potasu we krwi.
Bardzo rzadko:
- zaburzenia typu torsades de pointes (polimorficzny częstoskurcz komorowy), wstrząs anafilaktyczny, skurcz oskrzeli, reakcje skórne takie jak wysypka.
Częstość nieznana:
- zmniejszenie liczby czerwonych krwinek i (lub) hemoglobiny
- odczyn w miejscu podania
Następujące działania niepożądane odnotowano u dzieci:
Częstość nieznana:
- krwawienie do obszarów wypełnionych płynem (komór) otaczających mózg (krwotok dokomorowy)
- przetrwały przewód tętniczy - wada serca polegająca na utrzymaniu się połączenia między dwoma dużymi naczyniami (aortą i tętnicą płucną), które powinno być zamknięte. Może to spowodować nadmiar płynu w płucach, krwawienia, uszkodzenie jelit lub części jelita i może prowadzić do zgonu.
W porównaniu do osób dorosłych, zmniejszenie liczby płytek krwi wydaje się występować częściej u dzieci, a ryzyko wystąpienia tego działania niepożądanego zwiększa się wraz z czasem trwania infuzji leku.
Wydaje się, że problemy z rytmem serca występują rzadziej u dzieci niż u dorosłych.
U niektórych osób w czasie stosowania leku mogą wystąpić inne działania niepożądane.
Powrót do listy